Peter Bree

Bree kreeg zijn eerste hobolessen van John Schreuder. Hij studeerde daarna Engelse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Vervolgens studeerde hij vanaf 1973 hobo aan het Amsterdams Muzieklyceum (het huidige Conservatorium van Amsterdam) bij Han de Vries. Na het behalen van zijn solo-diploma in 1979 en de aantekeningen althobo en kamermuziek studeerde hij verder in Londen bij Neil Black, met een beurs van het toenmalige Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk.

Bree werkte enkele jaren als docent Engels. Daarna kwam hij als hoboïst in dienst bij de NOS; hier speelde hij onder meer in het Metropole Orkest. Uiteindelijk concentreerde hij zich voornamelijk op solo- en kamermuziek en maakte hij verscheidene radio- en cd-opnamen, onder meer van verschillende aan hem opgedragen composities (van onder anderen Edmund Rubbra, Jan Koetsier en Ruud Bos) en de complete hobosonates van François Devienne, waarvan hij samen met Dr Bernard Rose (Magdalen College (Oxford)) een editie verzorgde. In 1981 ontving hij de Zilveren Vriendenkrans van de vereniging Vrienden van het Concertgebouw en het Koninklijk Concertgebouworkest. Ook in 1981 werd hij uitgenodigd zijn lp met werken van Rubbra, Britten and anderen aan te bieden aan H.M. Queen Elizabeth The Queen Mother in haar residentie Royal Lodge, in Windsor Great Park. In 1988 verleende the Marquis Giuseppe Scicluna International University Foundation in Delaware hem een eredoctoraat in muziek (D. Mus. Hon.) "for services to music". In 1994 stopte hij met hobospelen.

Bree werkte van 1980 tot 1983 als radioproducer bij de AVRO en vervolgens als radiopresentator en -producer van 1984 tot 1992 bij de Veronica Omroep Organisatie, van 1994 tot 1998 bij Concert Radio en daarna vanaf 1998 weer bij de AVRO. Tot eind 2010 is hij te horen geweest als presentator van klassieke programma's en concertuitzendingen op Radio 4. Van 2001 tot 2009 was hij bestuurslid en voorzitter van de artistieke commissie van de Nederlandse Bachvereniging.In 1980 richtte hij samen met Yehudi Menuhin (Lord Menuhin of Stoke d'Abernon) de stichting Live Music Now Nederland op, waarvan hij tot 1985 vice-voorzitter was. Medio 2017 werd hij door een hersenbloeding/CVA getroffen.

In 2011 stelde hij een cd-box samen ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Han de Vries, getiteld Han de Vries: The Radio Recordings (Oboe Classics). In 2017 werd hieraan ter gelegenheid van de vijfenzeventigste verjaardag van De Vries een tweede cd-box toegevoegd, met de titel Han de Vries: The almost last recordings (Attacca Records).

Op zijn initiatief is een nieuwe brug aan de Amsterdamse Zuidas vernoemd naar de componist Lex van Delden; de brug (van architecte Liesbeth van der Pol) werd op 15 oktober 2013 geopend.

• Met conservatoriumkamerorkest en fluitist Leo Samama (Fasch Hobo & Fluit Concerto), 1975 (D&S 6810.765)
• Met sopraan Christine Harvey (Bach), 1975 (Mirasound SGLP 6121)
• Met Chr. Gem. Zangvereniging Jubilate Deo, Woudenberg (Handel, Mendelssohn), 1978 (STH Records MC 8227; heruitgegeven op cd als SNT-CD 8158)
• Met Telemann Ensemble (Telemann), 1981 (CRCI 180542; heruitgegeven op cd door Etcetera Records KTC 1083)
• Met organist Jaap Zwart jr. (Marais, Rheinberger, Handel, Koetsier, Pierné), 1981 (CRCI 180541)
• Met pianist Jan Slothouwer (Louis Andriessen), 1981 (Phonogram/BFO 6814.482)
• Met pianist Paul Komen (Rubbra, Britten, Grabert, Röntgen), 1981 (CRCI 180550; heruitgegeven op cd door Etcetera Records KTC 1074)
• Met pianist Paul Komen (Andriessen, Jacob, Britten, Koetsier, Grovlez, Bos), 1982 (CRCI 180620)
• Met Wegenbouwkapel Nederland (Huggens' Treble Concerto), 1983 (Mirasound 20.5080; heruitgegeven op cd door Eurosound ES 46.950 CD)
• Met Roderick Shaw, fortepiano (Devienne Sonates), 1990/91 (coproductie Bayerische Rundfunk / Etcetera Records) (Etcetera Records KTC 1084 / KTC 1106, tezamen opnieuw uitgebracht als KTC 2506)