Perfluorbutaansulfonzuur

Perfluorbutaansulfonzuur, afgekort als PFBS is een sulfonzuur met een volledig gefluoreerde fluorkoolstofketen met vier koolstofatomen. Het is een kleurloze vloeistof, die niet in de natuur voorkomt. Het dissocieert volledig in water.

Perfluorbutaansulfonzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van perfluorbutaansulfonzuur
Algemeen
Molecuulformule      (uitleg)	C4HF9O3S
IUPAC-naam	perfluorbutaansulfonzuur
Andere namen	nonafluorbutaan-1-sulfonzuur, PFBS
Molmassa	300,10 g/mol
CAS-nummer	375-73-5
EG-nummer	206-793-1
PubChem	67815
Beschrijving	kleurloze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H302 - H314
EUH-zinnen	EUH014
P-zinnen	P280 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer	3265
ADR-klasse	Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vloeibaar
Kleur	kleurloos
Dichtheid	1,811 g/cm³
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

PFBS is een gefluoreerde oppervlakte-actieve stof. De fluorkoolstofketen van PFBS en gelijkaardige perfluoralkaansulfonzuren is tegelijk hydrofoob en lipofoob (water- en olieafstotend), terwijl de polaire groep hydrofiel is. Deze combinatie maakt ze geschikt als oppervlakte-actieve stoffen.

PFBS is ingevoerd als vervanger van perfluoroctaansulfonaat (PFOS), dat een persistente, bioaccumuleerbare stof is die giftig is voor zoogdieren en mogelijk carcinogeen. PFBS is ook persistent in het milieu; het is niet biologisch afbreekbaar en hydrolyseert niet in water. Maar het is minder toxisch voor mensen; de bioconcentratiefactor en halfwaardetijd in mensen is lager dan die van PFOS. De stof blijkt ook weinig toxisch te zijn voor vogels, algen, vissen en ongewervelde waterdieren.[1]