Paul Roes

Paul André Marie Roes (Wageningen, 2 april 1889 - Parijs, 15 mei 1955), was concertpianist, muziekpedagoog, componist en auteur van boeken over muziektheorie en musicologie. Vanaf 1929 was hij werkzaam in Parijs.

Paul Roes
Volledige naamPaul André Marie Roes
Geboren2 april 1889
Overleden15 mei 1955
LandNederland/Frankrijk
NevenberoepConcertpianist, componist, piano-pedagoog, auteur muziektheorie en musicologie
Instrumentpiano
Portaal    Muziek

Levensloop

Paul Roes werd op 2 april 1889 in Wageningen geboren. Zijn vader was directeur en grootaandeelhouder van het familiebedrijf, de NV Wageningsche Lederfabriek vh J.B. Roes en Zonen.[1] Hij leerde op jonge leeftijd piano spelen van zijn moeder Rosalia Roes-Schaepman. Hij bezocht in Nijmegen de H.B.S. (Canisius College), waarna hij ging studeren aan het seminarie Rolduc bij Kerkrade.[2] Paul vertrok echter naar Amsterdam om zich aan muziek te wijden. Op het Sweelinck Conservatorium studeerde hij piano bij Anton Tierie en Julius Röntgen. Vervolgens studeerde hij in Berlijn bij Ferruccio Busoni. In 1913 debuteerde hij in Londen in de Aeolean Hall.

In 1914 trouwde hij met Eeke Houwink. Zij trad op als zijn impresario. Het echtpaar woonde tot 1929 in Wassenaar en emigreerde in dat jaar naar Frankrijk. Het echtpaar woonde de rest van hun leven in Parijs (Rue Berton nr. 3, 16de Arrondissement). Het huwelijk bleef kinderloos. Hij schreef zijn achternaam als Röes, zodat Fransen zijn naam beter zouden uitspreken.

Na zijn debuut volgden tournees in Zwitserland, Duitsland, Oostenrijk, Nederland en de Verenigde Staten. In Parijs leidde hij een succesvolle pianoschool, die in lijn met de methoden zoals hij die geleerd had van Busoni de principes volgden van de wijze van spelen zoals uitgevoerd door Liszt en Chopin.[3] Hij heeft diverse diverse talentvolle pianospelers opgeleid of bijgeschoold, zoals Marie Stuart de Backer en Raffaele d’Alessandro.

Vanaf 1935 verzorgde hij samen met pianiste Suzelène van Hall cursussen muziektheorie in Parijs, Lyon en Genève. Deze cursussen resulteerden in het schrijven van een vijftal werken over muziektheorie en musicologie. Het laatste werk, La Musique Mystère et Réalité, verscheen postuum in 1955. Paul componeerde een aantal werken die hij ook regelmatig uitvoerde.

Werken

De composities zijn niet uitgegeven.[4]

  • Il Giorno (piano)
  • Prélude pour Piano
  • Mediations on a theme of Beethoven (piano) (25 minuten)
  • La Vita Eterna (piano)
  • Cadenza voor het Derde Pianoconcert van Beethoven (20 minuten)
  • Lieder. Acht melodieën op tekst van Baudelaire en Li-Tai-Po
  • March for piano (4 minuten)
  • Concerto pour Piano et Orchestre (1934)[5] (40 minuten)
  • Cycle du Jour, vijf stukken voor piano:
    • La Nuit, l’Aube, Midi, la 6e heure, le Crépuscule (25 minuten)

Publicaties

Uitgegeven door Henry Lemoine & Co. In Parijs:

  • Essai sur la Technique du Piano (1935)
  • L’Elément Fondamental de la Technique, du Jeu chez Liszt et Chopin (1937)
  • La Musique et L’Artisan du Piano (1939)
  • La Technique Fulgurante de Busoni (1941)
  • La Musique Mystère et Réalité (1955)[6]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.