Paul Okon

Paul Okon debuteerde in zijn geboorteland als tiener bij Marconi Stallions. De jonge, elegante voetballer werd er in 1991 weggeplukt door Club Brugge, dat toen ook zijn landgenoot Lorenz Kindtner naar België haalde. Kindtner en Okon werden aanvankelijk in de B-kern geplaatst. Uiteindelijk veroverde Okon, in tegenstelling tot Kindtner, dan toch zijn plaats in het eerste elftal. Het was onder trainer Hugo Broos dat Okon zijn eerste speelminuten verzamelde.

In eerste instantie werd Okon centraal op het middenveld geplaatst, naast spelers als Franky Van der Elst, Lorenzo Staelens, Gert Verheyen en Stephan Van der Heyden. Later schoof hij een rij naar achteren en werd hij als libero ingezet. Op die positie groeide Okon uit tot een van de beste spelers van België. In januari 1996 mocht hij dan ook de Gouden Schoen in ontvangst nemen. Later dat jaar werd hij ook uitgeroepen tot Oceanisch voetballer van het jaar.

Nadien verhuisde Okon naar de Serie A. De Australiër sloot zich aan bij Lazio Roma, waar hij een ploegmaat werd van onder meer Pavel Nedved, Pierluigi Casiraghi, Alessandro Nesta en Giuseppe Favalli. Trainer Dino Zoff had Okon persoonlijk naar Rome gehaald en zag in hem een mogelijke vervanger van de toen naar Chelsea FC vertrokken middenvelder Roberto Di Matteo. Maar op het middenveld vond de verdedigend ingestelde Okon zijn draai niet. Hij werd geteisterd door knieblessures en kwam amper van de bank. In 1999, tijdens de laatste editie van de Europacup II, bereikte Lazio de finale. Okon zat niet in de selectie toen Lazio in de finale Mallorca met 2-1 versloeg.

Na drie seizoenen mocht Okon naar het AC Fiorentina van coach Giovanni Trapattoni vertrekken, waar hij eveneens amper werd opgesteld.

Na vier teleurstellende seizoenen in Italië verkaste Okon in 2000 transfervrij naar de Premier League. Hij tekende een contract bij Middlesbrough FC, waar hij verenigd werd met zijn landgenoot en doelman Mark Schwarzer. Okon werd ook bij Middlesbrough geen titularis en werd tijdens de tweede helft van het seizoen 2001/02 uitgeleend aan tweedeklasser Watford FC. Daar kwam Okon wel regelmatig aan de bak.

In 2002 belandde Okon opnieuw in de Premier League, ditmaal bij Leeds United. Daar vond hij met Mark Viduka, Harry Kewell, Jamie McMaster, Jacob Burns en Danny Milosevic vijf landgenoten terug. Okon werd er geen vaste waarde, maar mocht wel regelmatig invallen voor The Peacocks.

Vanaf 2003 zette de Australische voetballer een stap terug. Eerst speelde hij een seizoen voor de Italiaanse tweedeklasser Vicenza, nadien keerde hij terug naar België. Okon werd als grote naam voorgesteld bij tweedeklasser KV Oostende, waar hij meteen een belangrijke pion werd. Het team werd vicekampioen en dwong via de eindronde de promotie naar Eerste Klasse af. Maar de gewezen Gouden Schoen kon niet voorkomen dat de West-Vlaamse club in 2006 voorlaatste werd en opnieuw degradeerde. Okon tekende vervolgens een contract bij het Cypriotische APOEL Nicosia, waar hij niet vaak speelde. In 2006 keerde hij terug naar zijn thuisland, waar hij nog een jaar de kleuren van Newcastle United Jets verdedigde.