Paul Cammermans

Hij was een veelzijdig acteur. In België werkte hij bij de twee grote Vlaamse toneelgezelschappen in Antwerpen en Brussel en trok in 1955 naar het toenmalige Belgisch-Congo om daar voorstellingen te geven. Ook regisseerde hij toen al televisieproducties bij de BRT.

Vaak werkte hij in Nederland. Vanaf 1961 was hij er twee jaar onder contract bij het grote Nederlandse toneelgezelschap de Nederlandse Comedie in Amsterdam en speelde er als eerste stuk De getatoueerde roos van Tennessee Williams. Dankzij hem kregen stukken als Rhinocéros van Eugène lonesco dramatische waarde. De musical Salad Days, met een bezetting van zo'n vijftig acteurs, over wie Paul Cammermans de regie voerde, was toen een van de toppers van de Nederlandse televisie.

Cammermans komst naar Nederland maakte hem ook hier al snel tot een gezocht acteur. Voor de televisie speelde hij onder meer, samen met Kitty Janssen, in de comedyserie Arthur en Eva en hij regisseerde dramaproducties en afleveringen van series zoals Stiefbeen en Zoon en Pipo de Clown. Ook werkte hij als regisseur mee aan een voorstelling van het Lurelei-cabaret met Jasperina de Jong. In 1964 was hij de hoofdrolspeler, schrijver en regisseur van de door Jacques Tati geïnspireerde bioscoopfilm Spuit elf.

Sinds de jaren zeventig werkte hij weer voornamelijk in Vlaanderen. Hier maakte hij, als acteur en regisseur, nog een groot aantal televisieseries, waaronder de hoofdrol in Klein Londen, Klein Berlijn, en kreeg waardering voor zijn film Het gezin van Paemel (1986) naar het werk van Cyriel Buysse. Zijn laatste Nederlandse regie dateert van 1993, toen hij Kean ensceneerde bij het Haarlems Toneel.

• In het Kiekeboealbum Een koud kunstje wordt een acteur opgevoerd die "Paul Cameramans" heet.