Paraxiale benadering
In de geometrische optica verstaat men onder de paraxiale benadering, ook wel Gaussoptica of Gaussbenadering genoemd, een benadering die zich beperkt tot lichtstralen die een kleine hoek met de optische as maken en op kleine afstand van de optische as van de lens of het lenzenstelsel blijven. Bij kleine invalshoek op het lensoppervlak is die invalshoek in radialen ongeveer gelijk aan zowel de sinus als de tangens van die hoek. Dat maakt vereenvoudigingen in de berekeningen mogelijk.
Hoe groter de beeldhoek en/of het diafragmagetal ofwel de openingsverhouding van een objectief, des te groter is de maximale hoek van de invallende stralen, en des te groter zijn ook de afwijkingen t.o.v. de paraxiale benadering. Om de hieruit resulterende vertekening te bestrijden, zijn zowel lichtsterke objectieven als groothoekobjectieven ingewikkeld (bepaalde lensoppervlakken kunnen ook niet zuiver bolvormig zijn), en dus ook duur.