Ovenvogels
Ovenvogels (Furnariidae) zijn een familie van vogels uit de orde zangvogels. Ze danken de naam aan de vorm van het nest dat lijkt op een oven.
| Ovenvogels | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Vale stekelstaart (Cranioleuca pallida) | ||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
| Familie | ||||||||||
| Furnariidae Gray, 1840 | ||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||
Ovenvogels op  | ||||||||||
| ||||||||||
Kenmerken
De soorten uit deze familie ovenvogels (Furnariidae) zijn kleine tot middelgrote vogels, van 9 tot 35 centimeter in lengte. Het verenkleed is meestal bruin met lichtere onderdelen. De lichaamslengte bedraagt 15 tot 25 cm.
Leefwijze
Sommige soorten eten insecten, terwijl andere soorten zaden eten.
Voortplanting
Een legsel bestaat meestal uit 3 tot 5, soms 9 witte eieren, die meestal 15 tot 20 dagen worden bebroed. De jongen verlaten het nest na nog eens 13 tot 18 dagen.
Verspreiding en leefgebied
Deze vogels komen voor Midden- en Zuid-Amerika. Overigens is de in Noord-Amerika voorkomende ovenvogel (Seiurus aurocapilla) geen vertegenwoordiger van deze familie. Deze Noord-Amerikaanse ovenvogel is een oscine zangvogel uit de familie Parulidae.
Deze Midden- en Zuid-Amerikaanse ovenvogels leven in onderling zeer verschillende leefgebieden, zowel in boomkruinen als op de bosbodem. Soorten uit deze familie zijn vaak uitgesproken habitatspecialisten. Er zijn soorten die voorkomen in stadsparken, in het regenwoud van het Amazonegebied en schrale gebieden hoog in de Andes, waar soorten uit het geslacht Geositta (holengravers) voorkomen. Ook de soorten uit het geslacht Cinclodes (wipstaarten) zijn aangepast aan open landschappen rond beken en rivieren in de Andes en aan rotskusten.
Taxonomie
Deze familie is de grootste van de clade Furnarii van de suboscine zangvogels waartoe ook de Thamnophilidae (mierklauwieren), Formicariidae (miervogels), Grallariidae, Conopophagidae (muggeneters), Rhinocryptidae, Tapaculo's en Melanopareiidae behoren.[1] De familie telt bijna 75 geslachten en meer dan 300 soorten.[2]
Lijst van geslachten
| Bronnen, noten en/of referenties |