Onze-Lieve-Vrouw-Presentatiekerk (Aarle-Rixtel)

In 1648 ging de oude katholieke Mariakerk over aan de hervormden.

In 1798 konden de katholieken hun oude kerk weer terugkrijgen, maar dat wezen ze af wegens de te grote bouwvalligheid van het gebouw. Ze bleven in plaats daarvan hun schuurkerk aan de Dorpsstraat gebruiken.

In 1846 kwam de nieuwe parochiekerk gereed aan de overzijde van de weg, een Waterstaatskerk en werd de schuurkerk verlaten. Het is niet helemaal zeker wie de kerk ontworpen heeft, mogelijk was dit Arnoldus van Veggel. Als ingenieur van Rijkswaterstaat was hij de architect van de nieuwe protestantse kerk. Een andere mogelijkheid kan E.C.B. Ridder van Rappard zijn, ook ingenieur bij Rijkswaterstaat.

In 1928 kreeg het kerkgebouw nieuwe zijbeuken naar het ontwerp van architect H.W. Valk. Voor die tijd was de kerk een zaalkerk.

Het niet-georiënteerde neoclassicistische kerkgebouw is zuid-noord gebouwd en bestaat uit een kerktoren in het zuiden boven de narthex, een driebeukig schip met vijf traveeën in basilicale opstand en een koor met driezijdige koorsluiting. Het middenschip wordt gedekt door een zadeldak. De frontgevel is een pilastergevel, de zijgevels zijn voorzien van pilasters met rondboogvensters. De toren is vierkant van vorm en heeft op de top een koepel met carillon.

Zie de categorie Kerk van Onze Lieve Vrouw Presentatie, Aarle-Rixtel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.