Og

Og is in het jodendom een van de talloze reuzen (in het Hebreeuws nephilim) die naast de mens de wereld bevolkten voordat er een zondvloed kwam waardoor de schepping vernietigd werd. Og was de enige van deze reuzen die de overstroming overleefde.

Og's bed (gravure omstreeks 1770 door Johann Balthasar Probst)

In een mythe werd het Og door Noach gegund om op het dak van de ark te gaan zitten, en gaf Noach hem ossen te eten. Volgens een andere mythe overleefde Og de vloed doordat het water niet hoger reikte dan zijn enkels.

Nadat de vloed zich had teruggetrokken werd Og verliefd op Sara de vrouw van Abraham. Dit leverde vijandschap op die culmineerde in een strijd met Mozes. Mozes leverde onder meer strijd met het volk van Edrei. Deze stad werd door Og overheerst, zo luidde het. Toen Og de vijandelijke troepen zag aankomen nam hij een berg en wilde die op Mozes gooien. Maar Jehova kwam tussen beide en toen viel de berg op Og zijn schouders. Hij zat erin vast met zijn tanden en kon niet duidelijk meer zien. Mozes nam toen een bijl ter hand, sprong omhoog en hakte de enkels van de reus door. Toen viel Og neer en stierf.

In het boek Deuteronomium werd Og gelijkgesteld met de koning van Bashan. "Voorwaar, zijn bedstee was er een van ijzer... negen ellen lang en vier ellen breed."

Volgens sommigen zou het monolithisch monument van Gilgal Refaim op de Golanhoogten zijn grafmonument zijn. Dit cirkelvormig bouwsel dateert uit de Bronstijd.