Naviduct Krabbersgat

Het Markermeer wordt sinds 1975 van het IJsselmeer gescheiden door de Houtribdijk. Deze dijk was aangelegd als beoogde noordelijke waterkering van een geprojecteerde maar nooit aangelegde droogmakerij, de Markerwaard. De Krabbersgatsluis, vlak bij Enkhuizen, verzorgde de waterverbinding tussen de beide meren. De sluis kruiste echter de autoweg N307, waarbij vaak oponthoud ontstond voor zowel weg- als waterverkeer. Halverwege de jaren negentig is besloten hier een aquaduct aan te leggen.

Omdat de verbinding tussen Markermeer en IJsselmeer slechts door middel van een sluis gemaakt kon worden, is er voor de speciale oplossing van een naviduct gekozen; een aquaduct in een aangelegde polder, waar de weg onder de dubbele sluis door gaat. Auto's kruisen het naviduct op -10,80 meter NAP.

Het naviduct is in een speciaal aangelegde polder gebouwd. Om wateroverlast te voorkomen is de grondwaterspiegel in de polder verlaagd tot -12,00 meter NAP. De polder is ruitvormig met een lengte van 500 meter en een breedte van 160 meter en is gevormd door damwanden in te slaan tot in de Eemkleilaag op -25 meter NAP. De dijk van de polder gaat tot +6 meter NAP. Een uitgebreid drainage- en zuiveringssysteem zorgt voor een goede waterafvoer wanneer er veel neerslag valt.

Het naviduct is net als de polder op staal gefundeerd. Hiervoor is het bestaande grondpakket tot op een diepte van -11,50 meter NAP weggebaggerd en vervangen door een zandpakket. Dit om voldoende stijfheid in de grond te kunnen garanderen en extreme zettingen te voorkomen.

Elke sluiskolk bestaat uit zeven segmenten: een middenelement, vier sluiselementen en twee kopelementen. De kop- en middenelementen zijn aan elkaar gekoppeld, de rest is los van elkaar gebouwd. Omdat de sluizen niet in het land zijn gebouwd, maar vrij in de lucht, moeten ze goed waterdicht gemaakt worden.

De stalen sluisdeuren zijn van het type puntdeuren, die tot een verval van 1 meter kunnen schutten en tot 3,2 meter keren.