Myrte en de demonen

Het verhaal is mythologisch en gebaseerd op de strijd tussen goed en kwaad. De film drukt de strijd tussen licht en duisternis, goed en kwaad op symbolische wijze uit. Myrte wordt gespeeld door Paulida (Polly) Weggelaar. De demonen zijn jaloers op de vrolijke Myrte. Horribos, de tovenaar verandert haar poppen en dieren in stenen. De demonen hebben menselijke gedaanten van middernacht tot zonsopgang. In die tijd proberen ze Myrte in hun macht te krijgen door de kaars te doven, die haar door een goede weidegeest ter bescherming is meegegeven. Twee dwergen (Bokkel en Nokkel) en ook de maan komen haar te hulp. Door haar onschuld overwint ze tenslotte de boze bedoelingen van de demonen, zodat ze haar zelfs te hulp snellen, wanneer de heks het op Myrte heeft gemunt. Met de prinses, die uit jaloezie haar konijn wilde doden en daardoor zelf verwond wordt, sluit Myrte vriendschap, waarna de prinses (Tuuk) in vrede kan sterven. De dageraad breekt aan, de maan vertrekt naar de hemel en de demonen moeten ook verdwijnen. De betovering is verbroken.

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek "Myrte en de demonen", geschreven door Paul Schreiber. Voor Bert Haanstra was het zijn eerste opdracht als cameraman van een langspeelfilm.[4] Dirk de Herder was zijn assistent. De opnames zijn gemaakt op het buitengoed Huis te Manpad te Heemstede. De film is in het Nederlands nagesynchroniseerd (Stem: Doreen Buckner) in Groot Brittannië en was oorspronkelijk Engels gesproken. Marinus Adam (dirigent-componist van het Noord-Hollands Philharmonisch orkest) was verantwoordelijke voor de muziek die werd uitgevoerd door het London Philharmonic Orchestra, Helene Ludolph en The Wardour Singers. Het muzikale thema keert gedurende de film steeds weer terug. D.A. Boer was de opnameleider en Studio Manpad was verantwoordelijk voor het decorontwerp. Mevrouw Alph. Bigot fabriceerde de poppen en maskers. De fa. Michels (Karel Bronkhorst) verzorgde de grimage. Op 14 mei 1948 werd in het gebouw voor K. en W. in Den Haag een geluidloze werkcopie voorvertoond. De voorvertoning werd muzikaal geïllustreerd door de Haarlemse Orkest Vereniging (H.O.V.) onder leiding van de componist met medewerking van Helene Ludolph en het jongenskoor "De Liduina Boys". De Nederlandse première vond op 17 maart 1950 in het Cultura-theater in Amsterdam plaats.

• Paulida Schreiber (Paulida Weggelaar) (Myrte)
• Ludzer Eringa (de maan)
• Theo van Vliet en Ida Weggelaar (Wamli, bosgeest)
• Dick Versluis (Bokkel)
• Kees Kick (Nokkel)
• Sonja Mabel Jap Tjong (Prinses Tuuk)
• J. Stolk (Kokobos, raadsheer des Konings)
• Harry Berg (Menelak, ceremoniemeester)
• Jan Musch (Paperlak, Hofkok)
• Mascha ter Weeme (de Heks)
• Marie Jeanne van der Veen (de ballerina)
• Johan Mittertreiner (Kromlak, Hofnar)
• G. Beerenbroek (Buikos VII, Koning van Demonie)
• Max Dooyes (Balduin)

• De hele film is buiten opgenomen, voornamelijk in de vroege avond en nacht.
• In 1948 verscheen de gelijknamige boekuitgave, met illustraties door Rie Reinderhoff.
• De film was in juni 2017 gedurende een week te zien bij Filmtheater Kriterion in Amsterdam[5]
• Oorspronkelijk was de film zwart-wit, een deel van de film is later in kleur omgezet.
• De film is opgenomen in 35mm en later gedigitaliseerd.
• Post-synchronisatie en dubbing: Denham-Pinewood Studios. J. A. Rank, Engeland
• Engelse dialoog: Gyles Adams.
• Engelse sprekers: Richard Walter, John Bailey, Alec Finter, Richard George, Hugh Buckner, David Page en Doreen Buckner (Myrte)
• Zowel het originele "Dreh-Buch" Musik (Duits) als het filmscenario is in het bezit van de erven Schreiber en is gearchiveerd in Schloss Möhren, Beieren, Duitsland.
• Verwarring: Van zowel het boek als de film "Myrte en de demonen" wordt vaak gedacht dat het voor kinderen is. Dit is een misvatting. "Myrte en de demonen" is een sprookje voor volwassenen.

L.J. Jordaan ("Vrij Nederland", maart 1950) "..verrassend knappe fotografie, een staal van goede smaak en vakmanschap, dat voor de beste buitenlandse prestaties niet behoeft onder te doen en de gehele mise-en-scene, de suggestieve demonenmaskers inbegrepen, getuigt van een bekwaamheid en inzicht, die men bij een gelegenheidsproductie als de Nederlandse niet licht zou verwachten. Kortom: de film werd aldus een ogenlust."

Hans Alma, (Zwolsche Courant (Zwolse Courant, maart 1956) „..naar mijn oordeel is dit de beste speelfilm die tot dusver binnen onze grenzen is gemaakt,- het eerste half uur is ronduit meesterlijk: het spel in de zon van Myrte met haar hondje, geit en konijnen beloerd door demonen in de bosrand. Als demonen fungeren fascinerend griezelige poppen die slechts enkele bewegingen maken, maar waarvan, mede door de pakkende muziek, een enorme suggestie uitgaat… Het is moeilijk in woorden te vangen, maar deze eerste fase van de rolprent is zeer, zeer schoon, ontroerend en bovenal door en door filmisch. – Regie en montage van Schreiber, het tere spel van zijn dochtertje, het camera-werk van Haanstra en vooral niet te vergeten, de muziek van Marinus Adam (dirigent van de H.o.V.), dat alles is bewonderenswaardig..“

Dr. Roger Mavell (Sight and Sound, zomer 1949) "There are few enough films with the atmospheric qualities of MYRTE AND THE DEMONS, and Paulbruno Schreiber might well make a number of subjects of this kind on a modest budget which would bring back fantasy to a medium that in recent years has almost forgotten it."