Moord op Nicole van den Hurk

Nicole van den Hurk (Erkelenz, 4 juli 1980[3]) vertrok op 6 oktober 1995 om 05:00 uur bij haar oma in Tongelre (Eindhoven), waar ze logeerde, om naar haar vakantiewerk in winkelcentrum Woensel te gaan. Daar kwam ze nooit aan. Haar fiets werd diezelfde dag nog gevonden in het riviertje de Dommel. Op 19 oktober werd het kleine rugzakje van Nicole gevonden in de berm tussen het DAF-­complex en de Kanaaldijk-­Zuid in Eindhoven.

Bijna zeven weken nadat ze verdween, werd door een voorbijganger op 22 november 1995 het lichaam van Nicole gevonden in de bossen tussen Mierlo en Lierop. Uit sectie bleek dat ze met geweld om het leven was gebracht. Op 28 november 1995 werd ze begraven.[4]

Nicole van den Hurk woonde bij haar stiefvader en diens vrouw. De voogdij was toegewezen aan haar stiefvader nadat haar moeder en stiefvader in 1989 uit elkaar gingen. In april 1995 overleed haar moeder; haar biologische vader woonde in Duitsland. In de jaren na de moord werden diverse mensen officieel verdacht van de moord op de vijftienjarige scholiere, onder wie ook de stiefvader en de stiefbroer van Nicole.

In september 2011 werd het lichaam van Nicole opgegraven. Het Nederlands Forensisch Instituut trof daarop het DNA van de vermoedelijke moordenaar aan. De politie arresteerde in januari 2014 een 46-jarige man uit Helmond (Jos de G.) op basis van een positieve DNA-match. Nicole bleek voor haar dood ook verkracht te zijn, iets wat het onderzoeksteam eerder nooit gedeeld had. Eind april 2014 werd de zaak voor het eerst in het openbaar behandeld bij de rechtbank in Den Bosch.[5] Op 3 juli 2014 maakte het Openbaar Ministerie bekend dat het De G. aanklaagt voor verkrachting en doodslag. Deze tenlastelegging is een verzwakking ten opzichte van de eerdere beschuldiging van het OM, waarin werd gesproken van verkrachting en moord.[6] Op 21 november 2016 werd De G. door de rechtbank Oost-Brabant veroordeeld tot vijf jaar cel voor de verkrachting. Bij het bepalen van de straf hield de rechtbank rekening met de vaststelling dat De G. ten tijde van het plegen van het feit leed aan een ziekelijke stoornis van de geestesvermogens. De rechtbank vond dat er te weinig bewijs was voor doodslag en sprak hem daarvan vrij. Ook kreeg hij geen tbs-maatregel opgelegd, omdat hij al eerder opgenomen is in een tbs-kliniek en uitbehandeld is. Zowel het OM als De G. ging in hoger beroep.[7]

Een complicatie was dat er DNA-sporen van drie personen waren gevonden: van De G., van een vriendje van Nicole, en van een onbekende man.

Op 9 oktober 2018 werd De G. in hoger beroep door het gerechtshof 's-Hertogenbosch veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar voor verkrachting van en doodslag op Nicole van den Hurk.[8]