Monito del monte

De monito del monte (Dromiciops gliroides), ook wel colocolo genoemd, is een klein buideldier uit de zuidelijke Andes. Het is het enige overlevende lid van de orde Microbiotheria en de enige soort uit het geslacht Dromiciops. De monito del monte is nauwer verwant aan de Australische buideldieren dan aan de overige Amerikaanse buideldieren. Zijn naam betekent "bergaapje". Een oud synoniem van zijn wetenschappelijke naam is Dromiciops australis.

Monito del monte
IUCN-status: Gevoelig[1] (2015)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Microbiotheria
Familie:Microbiotheriidae
Geslacht:Dromiciops
Thomas, 1894
Soort
Dromiciops gliroides
Thomas, 1894
Verspreidingsgebied van de monito del monte
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Monito del monte op Wikispecies
Portaal    Biologie
Zoogdieren

Uiterlijke kenmerken

De monito del monte is een klein buideldiertje met een dichte vacht, korte snuit, ronde, behaarde oren oren en een dikke staart, waarin hij vet opslaat. Kop-romplengte is 8-13 cm, lichaamsgewicht 16-31 gram. De staart is ongeveer 6-10 cm lang.

Verspreiding en leefgebied

De monito del monte woont in het zuiden van de Andes: Centraal- en Zuid-Chili en aangrenzende delen van westelijk Argentinië. Hij is tevens te vinden op het eiland Chiloé. Hier leeft hij in koele, vochtige bossen, voornamelijk in wouden waar bamboe van het geslacht Chusquea groeit.

Leefwijze

De monito del monte is een nachtdier, die vooral leeft van de poppen en larven van insecten, aangevuld met volwassen insecten en wormen. Het is een klimmer. Hij maakt een rond nest van uitsluitend waterafstotende bamboebladeren. Het nest bekleedt hij met mos en gras.

In de koudere delen van het verspreidingsgebied houdt de monito del monte een winterslaap. Voor het begin van de winter legt hij vetreserves aan in zijn staartwortel, die daardoor dikker wordt. In gematigde delen is hij het hele jaar door actief.

Vrouwtjes van de monito del monte leven in de buurt van hun jongen terwijl mannetjes solitair leven. In de lente zoeken het mannetje en het vrouwtje elkaar op om te paren. Daarna trekt het vrouwtje zich terug en werpt 1-5 jongen in een van bamboe gemaakt nest. Het vrouwtje heeft geen echte buidel, en de jongen klampen zich vast aan de rug van het vrouwtje. Twee jaar later zijn de jongen geslachtsrijp en kunnen ze zelf voor nageslacht zorgen.

Relatie met de mens

In de streken waar de monito del monte leeft, hangt veel bijgeloof rond deze diertjes. Zo zou het zien van een monito del monte ongeluk brengen. Er gaan verhalen rond van mensen die hun huis in brand hebben gestoken nadat ze er een binnen hadden gezien. Ook zou monito een giftige beet hebben en stuipen veroorzaken.

De monito del monte is niet bedreigd, maar de IUCN beschouwt de monito del monte als gevoelig. Aantallen nemen af doordat zijn leefgebied plaatsmaakt voor landbouwgrond en kampt met houtkap.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.