Solitair (eenling)
Een solitair persoon of dier is iemand die niet in het gezelschap van anderen van zijn soort leeft. Het woord komt van het Latijnse solus, dat alleen betekent.
Solitaire activiteiten zijn activiteiten die niet in groepsverband maar buiten de aanwezigheid van anderen plaatsvinden.
De meeste mensen genieten van een aantal solitaire activiteiten. Hun voorkeur voor solitaire activiteiten wordt grotendeels door hun stemming en karakter bepaald. Mensen die solitaire activiteiten als vanzelfsprekendheid verkiezen worden vaak introvert genoemd, het tegenovergestelde van extraverte typen.
Veel dieren leven van nature solitair, terwijl andere in groepen of in kolonies leven.
Bomen
Het begrip solitair wordt daarnaast gebruikt voor bomen, struiken en doorgaans wat hogere vaste planten die niet gegroepeerd staan.
Solitaire bomen zijn, in tegenstelling tot bomen die in een bos staan, in staat zich in vol ornaat te ontwikkelen en zijn daardoor kenmerkende landschappelijke elementen. Solitaire bomen in weidegebied dienen vaak als schaduwplek voor vee.
In tuinen hebben 'solitairen' -bijvoorbeeld geplant 'in' bodembedekkende lage planten- een meerwaarde door een groot deel van het jaar aantrekkelijk te zijn.
Mensen
Ook mensen kunnen solitair zijn. Zo heb je kluizenaars, mensen die een heel lange tijd (soms zelfs hun hele leven) alleen wonen. Hiervoor is er vaak een oorzaak. Solitaire mensen houden zich bijvoorbeeld bezig met kunst of wetenschap of sluiten zich af van de wereld omdat ze aannemen dat ze ongeluk zouden brengen of omdat er iets vreselijks gebeurd is.
Bronnen, noten en/of referenties
|