Moi (groet)
Moi is de alledaagse groet waarmee bewoners van de noordelijke en oostelijke provincies van Nederland, ofwel de streken waar Nedersaksische dialecten worden gesproken, elkaar begroeten.
Het woord wordt op zijn Nederlands uitgesproken, dus als [mɔj]?, en moet niet verward worden met het Franse woord voor mij.
Vorm en verspreiding
In sommige streken, zoals Oost-Groningen, klinkt deze groet soms meer als moijeuh. Daarnaast wordt hij ook in de aangrenzende streken Oost-Friesland, Nedersaksen, Bremen en Sleeswijk-Holstein gebruikt en klinkt hij meestal als moin of moin moin. In Zuid-Jutland in Denemarken gebruikt men de groet moin ook, meestal maar één keer achter elkaar. Ook in het Fins bestaat moi als groet.
In het Luxemburgs wordt mojen gezegd.
Oorsprong
De oorsprong van het woord is onzeker. Het is misschien een verbastering van morgen in de begroeting goedemorgen, maar het wordt op elk tijdstip van de dag gebruikt, zowel bij het komen als bij het gaan. Dit laatste zou zijn verklaring kunnen vinden in onherkenbaarheid: als een woord verbasterd wordt, herkent de taalgebruiker de oorspronkelijke vorm er niet meer in, en is hij wellicht geneigd er een ruimere betekenis aan toe te kennen.
Het woord zou ook van mooi kunnen komen, in de betekenis van "mooie morgen".
Een weinig aannemelijke verklaring is dat moi van het Franse "moi´n" zou komen en gebruikt werd om soldaten in de Franse tijd te bespotten. Dit idee berust waarschijnlijk op de oppervlakkige overeenkomst tussen beide woorden; dan is het geen verklaring, maar een volksetymologie.
In het West-Fries komt het woord môj voor. Het is mogelijk dat dit woord afkomstig is uit het Nedersaksische taalgebied. Het Deense mojn heeft deze begroeting aan het Nederduits of misschien het Fries ontleend.
