Miriam van der Have

Miriam van der Have (Nijmegen, 1 november 1958) is een intersekseactivist[1] en documentairemaker[2]. Ze is medeoprichter en covoorzitter van OII Europe (Organisation Intersex International Europe), een Europese koepelorganisatie die opkomt voor de mensenrechten van interseksepersonen[3], medeoprichter en directeur van NNID Nederlandse organisatie voor seksediversiteit[4] en lid van de raad van bestuur van ILGA (International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association)[5] waar zij tot begin 2019 het Intersex Secretariat vormt.

Miriam van der Have
Miriam van der Have (vooraan, geheel rechts), op het derde International Intersex Forum, gehouden op Malta in december 2013
Algemene informatie
Geboren	Nijmegen, 1 november 1958
Nationaliteit	Nederlandse
Beroep	Covoorzitter van OII (Organisation Intersex International) Europe Directeur van het NNID Nederlandse organisatie voor seksediversiteit Lid van de raad van bestuur van ILGA (International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association)
Bekend van	Intersekseactivist en documentairemaker

Van der Have is getrouwd en duomoeder van twee kinderen. In 2003 maakte ze, geïnspireerd door de deelname van een transvrouw aan de tv-show Big Brother, haar intersekseconditie openbaar op televisie.[6][7] Haar documentaire Vrouwen met AOS ging in première op 15 juni 2016.[2] In het verleden heeft van der Have gewerkt als uitgever en journalist.

Van der Have zet zich in voor het standpunt dat intersekse geen medische afwijking of ziekte is, maar een biologische variant. In haar ogen hebben interseksepersonen, net zoals lgbt'ers, dan ook geen medisch probleem, maar een "mensenrechtenprobleem". Ze verzet zich tegen de gedwongen "normaliserende" genitale operaties, hormoonbehandelingen en psychiatrische behandelingen die interseksekinderen en -volwassenen moeten ondergaan, en ziet dit als een schending van hun lichamelijke en geestelijke integriteit.[4][6][8][9]

Op 22 januari 2017 ontving Van der Have, samen met André van Duin, de Bob Angelo Penning van de Nederlandse Vereniging tot Integratie van Homoseksualiteit COC voor haar inzet voor de emancipatie van mensen met een intersekseconditie in Nederland en de rest van de wereld. Haar inzet droeg ertoe bij dat intersekse op de (inter)nationale politieke agenda kwam.[1][10]