Max Steiner

Steiner is afkomstig uit een familie die nauwe banden met het theater had: zijn grootvader Maximilian Steiner (1839-1880) was onder andere directeur van het Theater an der Wien en zijn vader Gabor Steiner (1858-1944) was in Wenen eveneens theaterdirecteur. Als kind kwam zijn muzikaal talent al naar voren en hij begon zijn studie aan de Universität für Musik und darstellende Kunst Wien in Wenen op 16-jarige leeftijd. Tot zijn leraren behoorden Johannes Brahms (piano) en Gustav Mahler (compositie).

Steiner was nog maar 15 jaar oud toen in 1903 zijn eerste operette Die schöne Griechin in première ging. Na zijn studie tot het begin van de Eerste Wereldoorlog werkte hij meestal in Londen als dirigent en arrangeur. In december 1914 emigreerde hij naar de Verenigde Staten. Gedurende de volgende 15 jaren werkte hij als arrangeur, orkestrator en dirigent van operettes en musicals van Victor Herbert, Jerome Kern, Vincent Youmans en George Gershwin aan Broadway.

In 1929 vertrok hij naar Hollywood en orkestreerde de filmversie van Rio Rita van Florenz Ziegfield voor RKO Pictures. De muziek voor de film King Kong in 1933 zorgde voor een brede reputatie, het was een van de eerste Amerikaanse films die een uitgebreide partituur had en waar dialogen met muziek ondersteund werden, wat de dramaturgie verbeterde. In 1936 werd hem voor de muziek voor de film The Informer, onder regie van John Ford, de eerste Academy Award voor de beste filmmuziek toegekend. In de tijd tussen 1937 en 1964, toen Steiner voor Warner Brothers Studios werkte werd hij nog twee keer met een Academy Award voor de beste filmmuziek onderscheiden, in 1942 voor Now, Voyager en in 1944 voor Since You Went Away. In ieder geval was hij de prominentste componist op de muziekafdeling van de Warner Brothers Studios en hij schreef ook de bekende fanfare die de meeste van de Warners' films vanaf 1937 tot het begin van de jaren vijftig introduceert. Zijn laatste filmmuziek voor Warner Brothers Studio schreef hij voor de in 1964 opgenomen Youngblood Hawke.

Steiner schreef ook de muziek voor verschillende tv-series die bij Warner Brothers werden geproduceerd. In 1954 vroeg de platenmaatschappij RCA Victor hem om een orkestrale suite van de film Gone with the Wind en dit werk werd door Steiner zelf gedirigeerd en opgenomen.

In totaal werden 26 van zijn filmmuziekwerken voor een Academy Award genomineerd. Zoals boven vermeld kreeg hij drie keer deze prestigieuze prijs. Voor de muziek die hij zelf als zijn meest authentieke beschouwt, de muziek voor de film Gone with the Wind uit 1939, won hij geen Academy Award. Hij schreef voor honderden Hollywoodfilms de muziek. Soms werd hij ook als vader van de filmmuziek gezien. In 1995 werd hij postuum in de zogenoemde Songwriters Hall of Fame opgenomen, een afdeling van de National Academy of Popular Music. Steiner heeft voor zijn bijdragen aan de film een ster op de Walk of Fame, gelegen aan 1551 Vine Street in Hollywood.

Hij is begraven in het grote mausoleum in de Forest Lawn Memorial Park Cemetery in Glendale, Californië.

• Regina Schlagnitweit: Ich schreibe, was ich sehe. Max Steiner Musik, Wien/Beverly Hills. in: Christian Cargnelli und Michael Omasta (Hrsg.): Aufbruch ins Ungewisse. Österreichische Filmschaffende in der Emigration vor 1945. Band 1. Wien: Wespennest, 1993, S. 89-105.
• Raimund Saxinger: Max Steiner zum 100. Geburtstag – Symphonie für Millionen, in: Filmharmonische Blätter. Heft 8/Februar/März/April 1988, S. 30-35
• Prof. Dr. Horst-Jürgen Gerigk en Prof. Dr. Dorothea Redepenning: Gefühle hinter Wort und Bild: Musik im Hollywood-Film, in: Internetartikel over filmmuziek

• (de) IMDb Biografie
• (en)  Max Steiner in de Internet Movie Database
• (en) Discografie van Max Steiner
• (de) Max Steiner, de RKO jaren 1929-1936
• (en) Biografie bij het platenlabel Naxos