Max Niematz

Max Niematz werd geboren in Tilburg, op 30 oktober 1942 en volgde aldaar het gymnasium A en de Kunstakademie. Hij ging in 1966 Engelse Taal en Letteren studeren aan de Universiteit van Amsterdam.

Niematz bracht een jaar door in Sarawak, twee jaar op Sint Maarten en een half jaar in Wenen. Ontving in 1990 in de zuidelijke Sahara (Tamanrasset) poste restante een uitnodiging van De Arbeiderspers tot publicatie van een gedichtenbundel (Zielsvrienden). Debuteerde als prozaïst met de verhalencollectie Twee vreemden in een bootje (1995). Schreef daarna 7 romans waaronder Kromzich (2008) en het meer recente In de schaduw van toekomstige rampen (2012). Publiceerde met enige regelmaat in Maatstaf, De Revisor, De Gids en Hollands Maandblad.

Niematz romans hebben vaak een duister randje. Ze kenmerken zich door een raadselachtigheid die, hoewel er weinig spectaculairs in gebeurt, onder je huid kruipt en lang blijft nawerken. De personages ontwikkelen zich desondanks en ondanks hun mentale zwakte en dankzij hun levenslust en humor tot toegankelijke karakters.

• 1987 – De bestijging van Popoque (gedichten)
• 1988 – Een wonder van Morpheus (gedichten)
• 1991 – Zielsvrienden (gedichten)
• 1995 – Twee vreemden in een bootje (verhalen)
• 1998 – Eilandvrees (roman)
• 1999 – Op de leegte (roman)
• 2003 – Tweemaal Flip & een borsalino (roman)
• 2008 – Kromzicht (roman)
• 2009 – Het wachtlokaal (roman)
• 2010 – Zeven dagen oud brood (roman)
• 2012 – In de schaduw van toekomstige rampen (roman)

• www.maxniematz.com
• Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)