Martinus Wolters

Hij werd geboren binnen het gezin van een boekbinder, boekverkoper en ook deurwaarder en werd geacht in de voetsporen van zijn vader te treden. Hijzelf huwde in 1889 Elske Wolda (overleden in 1957) uit Leeuwarden, maar ze scheidden in 1926. Naar Elske Wolda is in de jaren zestig de Grouwse skûtsje (en een wisseltrofee) genoemd, die meedeed bij het Skûtsjesilen. Van hun vijf kinderen werden er twee musicus: de zangeres Adriana Wolters en de pianiste Elsa Wolters.

Wolters kreeg eerst pianolessen van Gerrit Klimmerboom in Rhenen,[1] maar hij bespeelde net zo makkelijk het kerkorgel. Vervolgens nam hij vioollessen van Johannes Meinardus Coenen. Hij kon in 1880 aan de slag als tweede violist in het orkest van het Paleis voor Volksvlijt) om in de jaren 1883 tot 1886 deel uit te maken van het orkest Felix Meritis. In 1884 trad hij tevens toe tot het Wedemeijers Orkest. Ondertussen bleef hij lessen volgen bij bijvoorbeeld Josef Cramer. In 1888 kon hij mede daardoor aantreden als soloviolist en concertmeester bij de Hollandsche Opera. In 1893 keerde hij terug bij het Paleisorkest en een jaar later weer bij Wedemeijers orkest. Hij was voorts kapelmeester bij de schutterij. Hij organiseerde in 1902 een aantal zondagochtendconcerten in het Vondelpark. Na 1906 was Wolters ook muziekdocent in Amsterdam en was hij directeur van de zangvereniging Fidelio.

Van 1907 tot 1909 was hij tweede concertmeester en tweede dirigent van het Queen's Hall Orchestra in Londen, dat onder leiding stond van Henry Wood. Daarna heeft hij enige tijd meegespeeld in het Concertgebouworkest onder Willem Mengelberg. In 1914 was hij directeur van het Stedelijk Muziekcorps van Purmerend. In 1934 woonde hij in Amsterdam, alwaar aan de Tweede Constantijn Huygensstraat 72 zijn zeventigste verjaardag gevierd werd met een serenade uitgevoerd door amateurmusici voor zijn woning. Hij stierf in de psychiatrische inrichting Stichting Vogelenzang te Bennebroek.

Enkele concerten van Martinus Wolters:

• 1911: het Hegar Concert in het Concertgebouw met onder meer Julius Röntgen achter de piano; er werd alleen muziek van de Zwitserse componist Friedrich Hegar gespeeld;
• 1929: Wolters bespeelde het orgel bij de crematie van mr. J.H.L. Bergsma, oud-advocaat te Semarang, op de begraafplaats Westrveld in Driehuis.

Slechts één dochter Adriana Wolters ondertekende de rouwadvertentie in De Telegraaf. Zij, vernoemd naar haar grootmoeder Adriaantje Zwolsman, zong onder meer tijdens een concert in Bournemouth op 23 juni 1925. In april 1927 stond ze in de grote zaal van het Concertgebouw te Amsterdam. Zij kreeg les van Wilhelmina de Veer-de Lange, die ook Jo Vincent onder haar hoede had en Jacoba Dresden Dhondt, de zanglerares van Elly Ameling en de vrouw van de componist Sem Dresden