Marc Descheemaecker

Marc Descheemaecker (Mortsel, 12 augustus 1955) is een Belgische manager. Hij was tussen 1 januari 2005 en 13 november 2013 afgevaardigd bestuurder van de NMBS. Sinds 2013 is hij voorzitter van de raad van bestuur van Brussels Airport. Sinds eind 2014 is hij tevens voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn.

Marc Descheemaecker (2015)

Levensloop

Descheemaecker volbracht zijn middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum in Berchem. Hij promoveerde tot licentiaat in de toegepaste economische wetenschappen in 1977 aan de UFSIA. Hij studeerde ook Europese economie aan het Europacollege in Brugge. Tijdens zijn studies kluste hij als handlanger in de Antwerpse haven en als verslaggever bij Gazet van Antwerpen.

Hij begon zijn loopbaan bij de managementadviseur McKinsey en vervolgens bij de gereedschappenmaker Black & Decker, de tapijtproducent Prado, de groep Vendex (zitmeubelketen Lederland en het schoonmaakbedrijf Cemstobel). Die laatste twee bedrijven waren onderdeel van de Nederlandse groep Vendex. Toen Vendex in 1999 zijn schoonmaakdochter Abilis, waar ook Cemstobel toe behoorde, aan de Deense schoonmaakgroep ISS verkocht, kreeg Descheemaecker de leiding over ISS België. In 2001 was Abilis/ISS uitgegroeid tot een groep met meer dan 12.000 werknemers in België en Descheemaecker werd bevorderd tot lid van het internationale directiecomité, met basis in Kopenhagen, waar hij verantwoordelijk werd voor een aantal internationale activiteiten.

In 2000 was hij initiatiefnemer van "Ondernemers tegen racisme".[1] Als ondervoorzitter van VEV-Voka stond hij in 2003 mee aan de wieg van "Jobkanaal", waarvan hij verschillende jaren voorzitter was.

NMBS

In november 2002 werd Descheemaecker door Karel Vinck aangezocht om de noodlijdende NMBS-vrachtdivisie B-Cargo te leiden. Begin 2005 werd de NMBS in drie delen gesplitst. De NMBS-Holding overkoepelde de infrastructuurbeheerder Infrabel en de spoorwegmaatschappij NMBS. Descheemaecker leidde deze laatste. Hij is dan ook bestuurder van Eurostar Ltd en van BAC, de luchthavenoperator in Zaventem.

Hij is een bekende personaliteit in België, waar hij vaak op tv en in de kranten de problemen (en tekortkomingen), ook soms de realisaties van de spoorwegmaatschappijen in dit land komt uitleggen. Hij moderniseerde onder meer de verouderde treinvloot van NMBS, verminderde de personeelseffectieven met bijna 20%, realiseerde een passagiersgroei van meer dan 60%, rendabiliseerde de Eurostarparticipatie van NMBS, verzelfstandigde in 2010 NMBS Logistics, bracht de Thalysactiviteiten in een nieuw rendabel internationaal treinbedrijf met SNCF en stelde in 2013 een nieuw transportplan voor dat de stiptheid significant zou verbeteren. Opvallend was ook de Fyrasaga: Descheemaecker slaagde erin om dit in 2003 opgestart catastrofale project van een hogesnelheidstreinverbinding tussen Brussel en Amsterdam af te voeren zonder negatieve financiële impact voor de NMBS, daar waar het Nederlandse NS honderden miljoenen euro verloor. Maar onder meer door de sterke reizigersgroei en een aantal nieuwe fenomenen zoals kabeldiefstallen daalde de stiptheid voor neutralisatie van het reizigersverkeer van meer dan 93% in 2004 naar het historisch dieptepunt van 85,6% in 2013[2][3], daalde de algemene klantentevredenheid van rond de 7,5 op 10 in 2004 naar rond de 6,5 in 2013 en werden de schulden opgebouwd met 1,6 miljard Euro vooral door de debudgetering van de spoorinvesteringen door de opeenvolgende regeringen.[4]

In 2013 werd Descheemaecker aangesteld als voorzitter van de raad van bestuur van Brussels Airport, de opvolger van BAC, waar hij al sinds 1998 bestuurder was. Hij was kandidaat om de nieuwe NMBS-structuur te leiden, maar bij een aanslepende benoemingsronde werd hij niet gekozen voor die functie.[5][6] Op 13 november 2013 verliet hij de NMBS.[7] De raad van bestuur benoemde hem tot ere-afgevaardigd bestuurder. Hij bleef echter wel nog bestuurslid bij NMBS Logistics, de goederenafdeling van het bedrijf, voorheen bekend als B-Cargo. In 2014 nam hij ontslag, nadat hij daartoe aangespoord was door de NMBS-leiding. Reden daarvoor is het verschijnen van zijn boek Dwarsligger (zie verder), waarin hij zich kritisch uitliet over de rol van de politiek binnen de NMBS.[8] In december 2016 besliste de regering om hem opnieuw te benoemen als NMBS-bestuurder, in opvolging van Eddy Bruyninckx, de Antwerpse havenbaas, die op pensioen ging. Binnen de raad van bestuur werd hij tevens aangesteld als voorzitter van het auditcomité.

Politiek

In 2014 werd hij door N-VA voorgedragen als Europees lijstduwer bij de Europese verkiezingen voor de partij, maar hij werd niet verkozen ondanks bijna 80.000 voorkeurstemmen. Voorheen stond hij bekend als iemand met een Open Vld-signatuur.[9][10]

In oktober 2014 werd hij door de Vlaamse regering-Bourgeois benoemd als bestuurder van Vitrufin, de holding boven Ethias.[11] Diezelfde maand werd hij eveneens bestuurder van de Vlaamse investeringsmaatschappij Gimv.[12] Eind 2014 werd hij gedurende enkele maanden tijdelijk voorzitter van het managementcomité bij de Hoge Raad voor Diamant, waar hij reeds onafhankelijk bestuurder was, en werd hij door de Vlaamse regering gekozen als voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn.[13] In april 2015 werd hij vanwege de federale regering bestuurder bij de Europese Investeringsbank. In april 2016 werd hij door de voorzitter van EIB voorgedragen als bestuurder bij EIF, het Europees investeringsfonds.[14]

Namens de N-VA werd hij eind 2016 voorgedragen als lid van de raad van bestuur van de NMBS. In mei 2017 wordt Descheemaecker aangezocht als bestuurder van de verzekeringsgroep Ethias.[15] Tijdens de verkiezingen van mei 2019 steunde Descheemaecker de N-VA als lijstduwer bij de opvolgers op de Europese lijst. Hij haalde 34.262 voorkeursstemmen vanop deze onverkiesbare plaats.

Dwarsligger

In 2014 publiceerde Descheemaecker het boek Dwarsligger - Achter de schermen van de NMBS. Daarin geeft hij een inkijk in zijn voormalige rol als CEO van de spoorwegmaatschappij. Hij hekelt de invloed van de vakbonden en van de politiek in het bedrijf.[5] Vooral Johan Vande Lanotte krijgt een veeg uit de pan. Het boek was even het meest verkochte boek in België en stond zeven weken in de top tien non-fictie.

Publicatie

  • Dwarsligger - achter de schermen van de NMBS, Uitgeverij Van Halewyck, 2014, ISBN 978-94-6131-291-4
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.