Lodewijk van Frankrijk (1682-1712)

Zijn grootouders aan vaderskant waren koning Lodewijk XIV van Frankrijk en koningin Maria Theresia van Spanje. Zijn grootouders aan moederskant waren Ferdinand Maria, de keurvorst van Beieren en Henriëtte Adelheid van Savoye, dochter van Victor Amadeus I van Savoye.

Hij werd geboren in Versailles, als tweede in lijn van de troonopvolging. Zijn vader ging hem voor, en ten tijde van zijn geboorte was zijn grootvader, Lodewijk XIV, koning van Frankrijk. Hij kreeg bij zijn geboorte de titel hertog van Bourgondië. Toen zijn vader in 1711 stierf, volgde Lodewijk hem op als erfgenaam (Dauphin) voor de troon van Frankrijk. Echter stierven hij en zijn vrouw Maria Adelheid van Savoye vlak na elkaar in het begin van 1712. Hun oudst nog levende zoon Lodewijk, hertog van Bretagne, kreeg na de dood van zijn vader de titel dauphin, maar hij stierf ook aan dezelfde ziekte, vermoedelijk mazelen, enkele weken later. Hun jongste zoon, de hertog van Anjou, toentertijd nog maar twee jaar oud, overleefde de vele plotselinge sterfgevallen in de familie en werd in 1715 koning Lodewijk XV van Frankrijk.

Hij was eerst een kwaadaardige en arrogante jonge prins die niemand mocht en ook door niemand aardig werd bevonden maar later werd de Hertog van Bourgondië na veel inspanning in een heel vrome en godsdienstige man veranderd door zijn privéleraar Fénelon (de beroemde aartsbisschop van Kamerijk). Al vroeg werd de 20 jaar jonge prins in 1702, door zijn grootvader koning Lodewijk XIV in de Hoge Raad (Haut Conseil), op het gebied van staatsgeheimen aangaande godsdienst, diplomatie en oorlog toegelaten.

De devoten aan het hof omringden de prins met de "kliek van Bourgogne", naast Fénelon, de hertog van Beauvillier, die zijn gouverneur was, en de hertogen van Chevreuse en Saint-Simon. Samen ontwikkelden zij een hervorming van de Franse regeringsstructuur, die gedecentraliseerd zou worden, en waar het absolutisme zou teruggedrongen worden ten voordele van een aantal raden (polysynodie), waarin de hoge adel - de hertogen en prinsen - de Natie zou vertegenwoordigen. Dit quasi-middeleeuwse ideaal zou wellicht het regeringssysteem ná Lodewijk XIV geworden zijn, als de hertog niet vroegtijdig overleden was. Onder de regering van de regent werd de polysynodie beperkt ingevoerd, en snel weer afgevoerd.

Hij stierf op 18 februari 1712 aan de mazelen, zes dagen nadat zijn vrouw, Maria Adelheid aan dezelfde ziekte overleden was. Uit het huwelijk werden drie kinderen geboren:

• Lodewijk (25 juni 1704 – 13 april 1705), hertog van Bretagne
• Lodewijk (8 januari 1707 – 8 maart 1712), hertog van Bretagne, later dauphin van Frankrijk
• Lodewijk (15 februari 1710 – 10 mei 1774), hij werd koning van Frankrijk na de dood van Lodewijk XIV