Lodewijk van Frankrijk (1661-1711)

Lodewijks grootouders van vaders kant waren koning Lodewijk XIII, koning van Frankrijk van 1610 tot 1643 en koningin Anna van Oostenrijk; zij was de dochter van koning Filips III van Spanje. Lodewijks grootouders van moeders kant waren Filips IV, koning van Spanje van 1621 tot 1665 en diens eerste vrouw koningin Elisabeth van Bourbon, dochter van de Franse koning Hendrik IV. Elisabeth van Bourbon was een jongere zuster van Lodewijk XIII terwijl de Spaanse koning Filips IV een jongere broer was van Anna van Oostenrijk; daardoor waren Lodewijks ouders dubbel neef en nicht van elkaar.

Toen Lodewijk zeven jaar was, werd hij verwijderd uit het gezelschap van vrouwen en geplaatst in een meer mannelijke omgeving. Hij werd opgevoed door Charles de Sainte-Maure, de hertog van Montausier. Vanaf 1670 tot 1681 was Jacques-Bénigne Bossuet Lodewijks leraar. Lodewijk was zeer lui en hij was niet echt geïnteresseerd in leren. Toch kreeg Lodewijk door zijn vrijgevigheid, vriendelijkheid en zijn liberale ideeën een grote populariteit in Parijs en Versailles en bij de Franse bevolking in het algemeen.

Lodewijk werd le Grand Dauphin genoemd doordat hij lichamelijk heel groot was ('grand' is Frans voor 'groot'). Lodewijk speelde geen grote rol in de Franse politiek, maar doordat hij de erfgenaam was van Lodewijk XIV, en daardoor werd gezien als de toekomstige koning, was hij voortdurend omringd door intriganten die al strijdende een prominente positie wilden hebben in de toekomst. Zijn betrokkenheid bij de internationale politiek was beperkt. Maar zijn positie in de Spaanse Successieoorlog was vrij groot, doordat hij via zijn moeder aanspraak kon maken op de Spaanse troon. Hij gaf zijn rechten op de Spaanse troon echter over aan zijn tweede zoon, Filips, hertog d'Anjou, de toekomstige koning Filips V van Spanje.

Lodewijk zorgde voor de voortzetting van de Franse Bourbon-familie (Lodewijk XV was zijn kleinzoon) en de vestiging van de Spaanse Bourbon dynastie (via Filips). Hij werd alom gerespecteerd om zijn weelderige kunstcollectie in Versailles en op zijn privépaleis te Meudon. Hij stierf aan de pokken in 1711. Hij werd negenenveertig jaar en stierf voor zijn vader. Zijn tweede zoon werd koning van Spanje.

Lodewijk werd uitgehuwelijkt aan Maria Anna van Beieren, uit dit huwelijk werden drie kinderen geboren:

• Lodewijk (6 augustus 1682 - 18 februari 1712), hertog van Bourgondië, dauphin van Frankrijk vanaf zijn vaders dood tot zijn eigen.
• Filips (19 december 1683 - 9 juli 1746), hertog van Anjou, werd in 1700 koning van Spanje.
• Karel (31 juli 1686 - 5 mei 1714), hertog van Berry, trouwde met Marie Louise Elisabeth van Orléans, dochter van Filips II van Orléans.

Na de dood van Maria Anna hertrouwde Lodewijk in het geheim met Sophie de Joly de Choin. Zijn nieuwe vrouw kreeg echter niet de titel dauphine en ze kregen geen kinderen.

Lodewijk had drie door hem erkende buitenechtelijke dochters bij twee minnaressen. De buitenechtelijke dochters die hij had trouwden elk met vooraanstaande Franse diplomaten.