Lilian Helder

Lilian Maria Johanna Sibertha Helder (Venlo, 30 mei 1973) is een Nederlands politicus, jurist en voormalig advocaat. Ze is sinds 2010 lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal voor de Partij voor de Vrijheid (PVV).

Lilian Helder
Algemene informatie
Volledige naamLilian Maria Johanna Sibertha Helder
Geboren30 mei 1973
FunctieLid Tweede Kamer
Sinds17 juni 2010
PartijPVV
TitulatuurMr.
Politieke functies
2010-hedenLid Tweede Kamer
Parlement.com (biografische informatie)
Portaal    Politiek
Nederland

Loopbaan

Studie en werkzaamheden

Helder studeerde rechten aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Tot 1 mei 2010 was zij werkzaam bij het Eindhovense advocatenkantoor Houben en Van Dijck.

Tweede Kamer

Helder stond derde op de kandidatenlijst van de Partij voor de Vrijheid voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2010, achter Fleur Agema en lijsttrekker Geert Wilders, en behaalde 5.793 stemmen.[1] Ze werd op 17 juni 2010 beëdigd als Kamerlid.

Helder is een voorstander van zwaardere straffen en het afschaffen van de tbs. Op 24 januari 2011 stelde ze dat pedofielen die uit een tbs-kliniek worden vrijgelaten, levenslang onder toezicht moeten worden geplaatst door een netwerk van vrijwilligers en deskundigen.[2] In dezelfde week interpelleerde ze minister Ivo Opstelten over vrijlating van een pleger van zware mishandeling.[3] In de Kamer nam ze het initiatief voor verschillende debatten over onder meer geweld tegen hulpverleners, de situatie in jeugdinrichtingen en fouten van politie en justitie.

Toen ze in maart 2011 tijdens een debat een onderzoek betwistte dat concludeerde dat bij vergelijkbare delicten de kans op taakstraf kleiner was dan na een korte gevangenisstraf, met de woorden dat "iemand die een taakstraf opgelegd heeft gekregen en recidiveert wel iemand anders [is] dan iemand die een vrijheidsstraf heeft gekregen en recidiveert", kreeg ze het verwijt weinig te snappen van statistiek.[4] Twee jaar later claimde ze echter haar gelijk toen twee wetenschappers een kritisch artikel naar aanleiding van het bewuste artikel publiceerden.[5] In dit laatste artikel zou het echter niet gaan over de vraag of groepen vergeleken zouden moeten worden, maar of de gebruikte methode voldoet.[6]

Lilian Helder diende in 2012 een initiatiefwetsvoorstel in om groepsaansprakelijkheid met betrekking tot openbare geweldpleging te verruimen. In 2014 bracht ze een initiatiefnota uit om de voorwaardelijke invrijheidstelling af te schaffen.[7]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.