László Bölöni

László Bölöni werd op 11 maart 1953 geboren in Târgu Mureș in Roemenië. Bölöni begon bij de jeugd van Chimica Târnăveni te voetballen en stapte in 1970 over naar ASA Târgu Mureș. Hij was toen 17 jaar oud. In 1977 en 1983 werd hij verkozen tot Roemeens Voetballer van het Jaar. Na veertien seizoenen bij de Roemeense club verhuisde hij van Târgu Mureș naar Boekarest, de hoofdstad van het land.

Daar begon de ondertussen 31 jaar oude defensieve middenvelder aan de belangrijkste periode uit z'n loopbaan als speler. Hij voetbalde in dienst van de Roemeense voetbalgrootmacht Steaua Boekarest. Hij won drie keer op rij met de club de Liga 1. Maar het grootste succes was de eindwinst in de Europacup I in het seizoen 1985/86. Steaua Boekarest kwam makkelijk door de beginfase van het toernooi. In de halve finale stootte de ploeg op het Belgische RSC Anderlecht, dat vervolgens werd uitgeschakeld door Steaua. In de finale kwam de ploeg uit tegen FC Barcelona, dat toen onder leiding stond van de Engelsman Terry Venables. Maar Steaua, onder leiding van Emerich Jenei, kon rekenen op een sterk team met o.a. Dan Petrescu, Tudorel Stoica (vader van voetballer Alin Stoica) en natuurlijk Bölöni zelf. De finale eindigde op een 0-0 gelijkspel, zelfs na verlengingen. In de strafschoppenreeks werd doelman Helmuth Duckadam de grote held. Hij hield vier strafschoppen tegen. Steaua won met 0-2.

In 1987 ruilde Bölöni Roemenië in voor België. Hij ging aan de slag bij het bescheiden Racing Jet Brussel, waar hij na één seizoen al terug vertrok. Racing Jet degradeerde in 1988 naar de Tweede Klasse. De middenvelder tekende vervolgens een contract bij het Franse US Créteil-Lusitanos, maar ook hier bleef hij slechts één seizoen. In 1989 belandde hij bij US Orléans. Daar speelde hij nog drie seizoenen alvorens een punt te zetten achter z'n loopbaan als profvoetballer.

László Bölöni kwam tussen 1975 en 1988 ook 108 keer uit voor de Roemeense nationale ploeg. Samen met bekende Roemeense voetballers als Gheorghe Hagi trok hij naar het EK 1984 in Frankrijk.

Bölöni, een gediplomeerd tandarts, besloot na z'n spelerscarrière om in het voetbalmilieu te blijven. In 1992 ging hij aan de slag als trainer bij het Franse AS Nancy-Lorraine. Hier bleef hij acht seizoenen lang coach alvorens bondscoach te worden van de Roemeense nationale ploeg. Bölöni werd bij de nationale ploeg binnengehaald als de opvolger van Emerich Jenei, die destijds nog zijn trainer was bij Steaua Boekarest. Mircea Rednic werd zijn assistent.[1]

Lang bleef Bölöni niet aan het roer, want in 2001 trok de Roemeen naar Sporting Clube de Portugal. Met die club won hij in 2002 de Beker van Portugal en de SuperLiga. Toch mocht hij in 2003 vertrekken en Bölöni koos ervoor om terug te keren naar Frankrijk, waar hij hoofdtrainer werd van Stade Rennais als opvolger van de Bosniër Vahid Halilhodžić. Na drie seizoenen stapte hij over naar AS Monaco, waar hij trainer werd van onder meer Jan Koller, Gerard López, Gaël Givet en Yaya Touré. Maar Bölöni mocht er al gauw vertrekken. Eerder om financiële dan om sportieve redenen trok de Roemeense ex-winnaar van de Europacup I naar Al-Jazira Club. Ook Phillip Cocu en Bonaventure Kalou trokken dat jaar naar de club uit de Verenigde Arabische Emiraten. Maar in 2008 stapte Bölöni alweer op.

Hij trok voor het eerst sinds 20 jaar terug naar België. Hij werd bij Standard Luik de opvolger van hoofdcoach Michel Preud'homme. Door verscheidene voetbalkenners werd z'n trainerschap bij Standard als een vergiftigd geschenk beschouwd omdat hij de moeilijke opdracht kreeg om beter te doen dan een jaar eerder. En volgens sommigen leek dat zelfs onmogelijk omdat heel wat sterkhouders, waaronder Marouane Fellaini, naar het buitenland gingen. Maar Bölöni slaagde er met een op papier zwakkere kern toch in om net als z'n voorganger kampioen te spelen. De titelstrijd werd trouwens beslecht in twee testwedstrijden tegen RSC Anderlecht. Standard speelde 1-1 gelijk in Anderlecht, en won uiteindelijk thuis na een bikkelharde wedstrijd met 1-0. Nog voor de testwedstrijden werd Bölöni in België uitgeroepen tot Trainer van het Jaar.

Later werd er hevig gespeculeerd over een terugkeer naar de nationale ploeg van Roemenië.[2] En ook na het ontslag van de Belgische bondscoach René Vandereycken in 2009 viel Bölöni's naam regelmatig in de media. Uiteindelijk werd de Nederlander Dick Advocaat als opvolger van Vandereycken aangesteld. Toen bleek dat Advocaat niet meteen bondscoach zou worden, liet Bölöni in de pers optekenen dat dit een onprofessionele zet was van de Nederlander.[3] Uiteindelijk werd Bölöni's contract bij Standard verlengd. Hij belandde met de Rouches in de UEFA Champions League, waarin het in dezelfde groep als Arsenal FC, AZ en Olympiakos terechtkwam.

Bölöni stond als trainer in België bekend om z'n lastige interviews. Hij maakte het journalisten graag moeilijk en dook regelmatig niet, of niet op tijd, op voor persconferenties. Regelmatig stond hij ook in de belangstelling omwille van straffe uitspraken en opmerkelijke acties. Zo werd hij tijdens het seizoen 2008/09 in de wedstrijd tegen Club Brugge naar de tribune verwezen. Bölöni nam vervolgens plaats in een supportersvak van de tegenstander. In januari 2010 liet hij dan weer van zich horen door tijdens een interview de micro's van enkele journalisten aan de kant te schuiven. Bölöni had geen zin om een vraag te beantwoorden en maakte dat op die manier duidelijk.

Tijdens het seizoen 2009/10 liet Bölöni met Standard een goede indruk na in de UEFA Champions League. Met de jongste spelerskern uit het toernooi en met enkele geblesseerde sleutelpionnen eindigde Standard uiteindelijk als derde in Groep H. Hierdoor kon Standard zich plaatsen voor de gloednieuwe Europa League. In de Belgische competitie begon Standard ondermaats aan het seizoen. Bovendien liepen de rechtstreekse confrontaties met concurrent Anderlecht steeds over van de zware overtredingen en blessures. Een speler van Standard, Axel Witsel, werd in die wedstrijden telkens vroegtijdig van het veld gestuurd wegens een gevaarlijke tackle. De eerste keer leverde hem dat een schorsing van enkele weken op. Bölöni zelf heeft het niet graag over die schorsing van Witsel. Maar toen Witsel enkele maanden later opnieuw met rood van het veld gestuurd werd, vroeg de Roemeen zich luidop af of het niet beter was voor Witsel als hij naar een buitenlandse club verhuisde.[4] Pierre François, directeur van Standard, gaf later duidelijk aan dat Witsel niet vroegtijdig naar het buitenland zou verkassen.[5]

Olivier Dacourt werd in het begin van het seizoen 2009/10 naar Standard gehaald. Maar de Fransman stapte na enkele maanden op en liet via de pers weten dat Bölöni geen goede trainer was.[6] Een dag later nam Bölöni samen met zijn assistent Joaquim Preto ontslag bij de Rouches. Enkele weken na zijn ontslag moest hij zich wel nog komen verantwoorden bij de KBVB. Bölöni had namelijk, toen hij nog aan de slag was bij Standard, een controleur van de Vlaamse Gemeenschap verhinderd een dopingcontrole uit te voeren. Deze schending van het dopingreglement kon Bölöni een zware straf opleveren, maar de voetbalcoach verdedigde zich door te stellen dat hij niet wist dat de man een dopingcontroleur was. De KBVB besloot uiteindelijk om de Roemeen niet te vervolgen.[7]

Na een korte periode zonder club werd Bölöni op 29 mei 2010 aangesteld als de nieuwe coach van Al-Wahda FC. In het verleden was hij al trainer van Al-Jazira, een andere club uit de Verenigde Arabische Emiraten. Maar lang duurde de samenwerking tussen Bölöni en Al-Wahda niet. Hij bracht geen zekerheid in het spel van het eerste elftal en mocht op 2 september alweer vertrekken[8].

Na opnieuw enkele maanden zonder club werd de Roemeen binnengehaald bij RC Lens als opvolger van Jean-Guy Wallemme.[9] Lang duurde zijn verblijf in Frankrijk niet. Later in het jaar werd hij hoofdcoach bij het Griekse PAOK Saloniki. In augustus 2011 werd hij bij KRC Genk ook genoemd als mogelijke opvolger van Frank Vercauteren.

Op 21 juni 2012 tekende Bölöni een contract bij Al-Khor in Qatar. Enkele maanden later werd hij ook genoemd als mogelijke opvolger van Georges Leekens bij Club Brugge.[10]

Op 16 juni 2017 werd Bölöni aangesteld als nieuwe trainer van het net gepromoveerde Royal Antwerp FC. Waarbij hij zich in het seizoen 2018-2019 plaatste voor de Europa league voorrondes waar het na 2 moeilijke wedstrijden tegen victoria plzen tegen AZ kwam en na een 1-1 op AZ thuis 1-4 ten onder ging door onder meer 2 rode kaarten van Mbokani en Lamkel Ze.