Kurt Georg Kiesinger

Kurt Georg Kiesinger (Ebingen, 6 april 1904 – Tübingen, 9 maart 1988) was een Duits politicus van de CDU en jurist en bondskanselier van Duitsland van 1966 tot 1969.

Kurt Georg Kiesinger
Kurt Georg Kiesinger
Geboren	6 april 1904 Ebingen, Württemberg  Duitsland
Overleden	9 maart 1988 Tübingen, Baden-Württemberg  Duitsland
Politieke partij	NSDAP (1933–1945) CDU (vanaf 1946)
Partner	Marie-Luise Schneider (1932–1988)
Beroep	Politicus Ambtenaar Jurist Advocaat
Religie	Rooms-katholiek
Handtekening
Bondskanselier van Duitsland
Aangetreden	1 december 1966
Einde termijn	22 oktober 1969
President	Heinrich Lübke (1966–1969) Gustav Heinemann (1969)
Voorganger	Ludwig Erhard
Opvolger	Willy Brandt
Partijleider van de CDU
Aangetreden	23 mei 1967
Einde termijn	5 oktober 1971
Voorganger	Ludwig Erhard
Opvolger	Rainer Barzel
Voorzitter van de Bondsraad
Aangetreden	1 november 1962
Einde termijn	31 oktober 1963
Voorganger	Hans Ehard
Opvolger	Georg Diederichs
Minister-president van Baden-Württemberg
Aangetreden	17 december 1958
Einde termijn	1 december 1966
Voorganger	Gebhard Müller
Opvolger	Hans Filbinger
Lid van de Bondsdag voor Baden-Württemberg
Aangetreden	14 december 1976
Einde termijn	4 november 1980
Lid van de Bondsdag voor Waldshut
Aangetreden	20 oktober 1969
Einde termijn	14 december 1976
Lid van de Bondsdag voor Ravensburg en Bodenseekreis
Aangetreden	7 september 1949
Einde termijn	19 februari 1959
Portaal    Politiek

Kiesinger volgde een opleiding tot advocaat te Berlijn en oefende dat beroep vervolgens ook uit. In 1933 werd hij lid van de NSDAP. Vanaf 1940 werkte hij bij de radio op de propaganda-afdeling van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Na de oorlog zat hij verscheidene maanden in het kamp Ludwigsburg alvorens te worden vrijgesproken door de denazificatierechtbank.

President van de Verenigde Staten Lyndon B. Johnson en bondskanselier Kurt Georg Kiesinger tijdens een bijeenkomst in Bonn op 24 april 1967.

Regerend burgemeester van West-Berlijn Klaus Schütz, president van de Verenigde Staten Richard Nixon en bondskanselier Kurt Georg Kiesinger tijdens een bijeenkomst in West-Berlijn op 27 februari 1969.

Tijdens de eerste verkiezingen in de Bondsrepubliek Duitsland (1949) trad Kiesinger tot de Christelijk-Democratische Unie (CDU) en kreeg hij een zetel in de Bondsdag. In 1951 werd hij lid van de uitvoerende raad van de CDU. Vanaf 1958 was hij minister-president van de deelstaat Baden-Württemberg.

Op 1 december 1966, na het uiteenvallen van de toen bestaande coalitie CDU/CSU-FDP, werd Kiesinger verkozen om als kanselier Ludwig Erhard te vervangen, als hoofd van de nieuwe alliantie CDU/CSU-SPD. De regering die door Kiesinger werd gevormd bleef bijna drie jaar zitten. Kiesinger werd met 71,9% van de stemmen tot kanselier verkozen. Hiermee kreeg hij duidelijk minder stemmen dan het aantal waarover de coalitie beschikte in de bondsdag. Een aantal sociaaldemocratische parlementsleden weigerde voor hem te stemmen onder meer vanwege zijn NSDAP-lidmaatschap. Een document uit het Spiegel-archief echter toonde aan dat Kiesinger door de nationaalsocialistische autoriteiten in politiek opzicht niet betrouwbaar werd gevonden.

Kiesinger verminderde in zijn periode de spanningen met het Oostblok en wist zekere diplomatieke relaties met Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Joegoslavië tot stand te laten komen, maar hij verzette zich tegen een de facto erkenning van de DDR, anders dan na hem Willy Brandt, de minister van buitenlandse zaken. In de tijd van Kiesingers regering werden sommige lang omstreden wetsontwerpen gerealiseerd zoals de zogenaamde Notstandsgesetze.

In 1968 sloeg de activiste Beate Klarsfeld hem tijdens de partijbijeenkomst van de CDU in het gezicht en noemde hem een nazi.

Kiesinger werd als kanselier in 1969 opgevolgd door Willy Brandt. Hij bleef voor CDU/CSU tot juli 1971 de oppositie leiden en bleef lid van de Bondsdag tot 1980.

Zie de categorie Kurt Georg Kiesinger van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Bondskanseliers van de Bondsrepubliek Duitsland
Adenauer (1949–1963) · Erhard (1963–1966) · Kiesinger (1966–1969) · Brandt (1969–1974) · Scheel (1974) · Schmidt (1974–1982) · Kohl (1982–1998) · Schröder (1998–2005) · Merkel (2005–heden)