Koortsstuip

Een koortsstuip, ook wel koortsconvulsie genoemd, is een aanval veroorzaakt door koorts, vooral in de fase dat de temperatuur snel aan het stijgen is. In de hersenen ontladen zich dan ongecontroleerd vele neuronen tegelijkertijd. Dit gaat gepaard met trekkende bewegingen van armen en benen, en vaak ook met bewusteloosheid. Dit kan enige seconden duren, maar soms ook wel enkele minuten. Tijdens de aanval voelt het slachtoffer geen pijn, en is niet aanspreekbaar. De ogen kunnen tijdens de aanval wegdraaien. Er kan zich schuim rond de mond vormen, het slachtoffer kan tijdens de aanval fecaliën en urine verliezen door ongecontroleerde spierspanningen. Koortsstuipen staan niet in relatie tot epilepsie.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Koortsstuip
Coderingen
ICD-10	R56
ICD-9	780.31
DiseasesDB	3294
MedlinePlus	000980
eMedicine	neuro/134
Portaal    Geneeskunde

Na afloop van een stuip komt het slachtoffer langzaam weer bij kennis, maar blijft vaak 10-30 minuten wel suf en met hoofdpijn. De hersenen zijn tijdens/na de aanval uitgeput.

Koortsstuipen komen voor bij zo'n 4% van de kinderen, meestal op de leeftijd tussen de zes maanden en vijf jaar. Velen beschouwen een convulsie bij koorts ná deze leeftijd per definitie al niet meer als een koortsstuip. Vaak hebben ze dan koorts ten gevolge van een flinke verkoudheid, een KNO-ontsteking of een luchtweginfectie. In principe is een koortsstuip onschuldig, maar de aanleiding tot de koortsstuip hoeft dat niet te zijn; er moet dus altijd gekeken worden naar de oorzaak van een stuip. Bij een koortsstuip is opname niet nodig, maar bij een tijdens dezelfde ziekte-episode herhaalde koortsstuip zal meestal toch opname in het ziekenhuis volgen[1], vooral om te zien of er niet meer aan de hand is. Als bij onderzoek geen duidelijke oorzaak voor de koorts kan worden gevonden (tonsillitis, middenoorontsteking, longontsteking) moet zeker ook de mogelijkheid van hersenvliesontsteking in gedachten worden gehouden. Een koortsstuip is in ieder geval altijd reden voor een bezoek van of aan een (huis)arts. De koortsstuip ontstaat aan het begin van de ziekte en kan dus ook het eerste symptoom ervan zijn. De stuip ontstaat niet zozeer door de hoogte van de koorts, maar veeleer door de snelheid van stijgen van de temperatuur. Dat maakt dat een kind kan zitten spelen, koude rillingen krijgt en stuipt, zonder dat van tevoren iets te merken was.