Kim Hoorweg

Op veertienjarige leeftijd krijgt Hoorweg een platencontract aangeboden bij Universal Music. Daarmee is ze de jongste vrouwelijke artiest op Verve Records, het jazzlabel van het bedrijf. In 2007 verschijnt haar debuut-cd Kim Is Back, waarna ze optredens geeft op het North Sea Jazz Festival, met Trijntje Oosterhuis in de Heineken Music Hall en bij het Metropole Orkest.

Het tweede album van Hoorweg komt uit in 2009. Op My Recipe For A Happy Life weet Hoorweg zelf een aantal (inter)nationale jazzartiesten te strikken. Zo spelen op het album Prince-toetsenist Chance Howard, saxofonist Candy Dulfer, Trijntje Oosterhuis en Perquisite.

In juni 2011 tekent Hoorweg een contract bij Challenge Records om haar derde album, Why don't You Do Right, op te nemen, samen met The Houdini's. Het album bevat twaalf "jazz standards" die eerder zijn uitgevoerd door Peggy Lee. De eerste single van het album is het eerste nummer van de cd, "Shady Lady Bird". Deze cd komt voort uit een theatertournee die Hoorweg met The Houdini's had gemaakt. De tournee Remember Peggy Lee bevat een aantal nummers van Peggy Lee, die uiteindelijk bij Challenge Records op cd worden uitgebracht.

Naast studioalbums heeft Hoorweg nog een aantal andere projecten. Zo treedt ze op met The Kimcompany, een band die bestaat uit acht Nederlandse muzikanten, onder leiding van Erwin Hoorweg. Met deze funk- en soul-jazzformatie staat ze onder andere op The Hague Jazz, IJsseljazz, Amersfoort Jazz, Jazz in Duketown en het Enschede International Jazzfestival. Een ander project is Back To The Roots. Back to the roots is een samenwerking van Kim en Shirma Rouse waarbij ze teruggrijpen op het repertoire en de hits van Ella Fitzgerald en Aretha Franklin. Ook is Hoorweg een van de bedenkers van Bongomatik, een formatie die muziek maakt die een combinatie is van latin, pop en jazz. De bandleden zijn bekend doordat zij uit bands komen als Drums United, the Houdini’s, Nueva Manteca en Orkater, en de formatie werkt samen met muzikanten als Marco Borsato, Raul Midón, Trijntje Oosterhuis, Candy Dulfer en Gino Vannelli.