Kerk van Nieuwolda

Het kerkgebouw is eenbeukig met driezijdige sluiting, daterend uit 1718. De toren met een gebogen ingesnoerde torenspits werd in 1765 toegevoegd. Op de torenspits staat geen weerhaan, maar een zeemeermin, als verwijzing naar het land dat in de loop der eeuwen op de zee (de Dollard) is teruggewonnen. De luidklokken dateren uit 1775 en 1812. De preekstoel heeft panelen met houtsnijwerk tussen gecanneleerde pijlers, een cartouche en een klankbord. Ook het kerkmeubilair is oorspronkelijk 18e-eeuws.

De kerk werd in 1904 gerestaureerd door de architect C.H. Peters en opnieuw in de jaren 1976-1978. De kerk is een rijksmonument.

Het orgel van deze kerk neemt in het Groninger orgellandschap een unieke positie in. Het werd in 1787 vervaardigd door de orgelbouwer Johann Friedrich Wenthin uit Emden en staat op een gezwenkt oksaal met lezenaar. De orgelkas is in rococostijl. Het instrument werd jarenlang onderhouden door de firma Lohman en in 1874 gewijzigd door Roelf Meijer.[1] Ook diens leerling Jan Doornbos (bijgenaamd 'Jan Avontuur') heeft vaak aan dit orgel gewerkt. In 1998-2001 is het gerestaureerd door Mense Ruiter. Er zijn twee manualen, 19 registers en een aangehangen pedaal.

• 
  Ingang van de toren aan de westzijde
• 
  Interieur met preekstoel
• 
  Wenthin-orgel uit 1787

Zie de categorie Nederlands Hervormde Kerk, Nieuwolda van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.