Jules van Oppen

Jules Louis Antoine van Oppen (Maastricht, 10 mei 1882 – Vught, 16 februari/17 februari 1943) was een Nederlandse geestelijke en verzetsstrijder.

Na zijn priesterwijding op 27 maart 1909 werd Jules van Oppen leraar aan het Pro-gymnasium in Venlo. Dat bleef hij tot 1920, toen hij werd benoemd tot kapelaan in Houthem. In die Zuid-Limburgse plaats vertoefde hij maar kort, want in 1921 werd hij bouwpastoor in Roermond. Na de realisering van de Heilig Hartkerk daar, was hij in de nieuwe Heilig Hartparochie tot 1927 pastoor. Op 17 oktober 1927 volgde zijn benoeming tot pastoor-deken te Venlo. In die functie onderscheidde hij zich doordat hij niet alleen veel aandacht besteedde aan de normale zielzorg, maar ook veel werk maakte van de devotie voor Onze Lieve Vrouwe van Genooi en zich inzette voor de restauratie van de vele kunstschatten van de Sint Martinuskerk. Onder zijn leiding werd de kapel van Genooi opgeknapt en werden tal van processies en bedevaarten naar Genooi georganiseerd. Deken Van Oppen was verder betrokken bij de totstandkoming van het nieuwe Venlose Sint-Jozefziekenhuis, dat in 1933 in gebruik werd genomen.

Na de inval van de Duitsers op 10 mei 1940 voerde hij actie tegen de Duitse films die in de Venlose bioscopen werden gedraaid. Deze waren naar de mening van de kerk "immoreel en anti-vaderlands". Voor zijn filmadviezen werd hij diverse malen door de Duitsers ter verantwoording geroepen. De deken trok er zich echter niets van aan. Gevolg was dat hij na zijn waarschuwing voor de film Kora Terry, met Marika Rökk (Marika zônder rök - Venloosch voor: zonder rokken) in de hoofdrol, die in mei 1942 in de Venlose bioscopen draaide, in september 1942 werd opgepakt. Van Oppen kwam in het Kamp Amersfoort terecht, van waaruit hij op 16 januari 1943 naar Kamp Vught werd gebracht. In dat concentratiekamp is hij op 16 of 17 februari van dat jaar overleden. Volgens de Duitse autoriteiten bezweek hij aan een hartaanval. Zekerheid daarover bestaat echter niet. Deken Van Oppen was daarmee het eerste oorlogsslachtoffer onder de Limburgse geestelijkheid. Na de oorlog werd in Venlo een straat naar hem vernoemd, de Deken Van Oppensingel.