Jordi Cruijff

Op 9 februari 1974 werd Jordi Cruijff via een keizersnede geboren als het derde en jongste kind van Johan Cruijff en Danny Coster. Deze geboortedag is echter geen toeval. Het kind moest namelijk ter wereld komen op een datum waarop het FC Barcelona en diens sterspeler Johan Cruijff niet zou schaden. De toenmalige hoofdtrainer Rinus Michels stelde 9 februari voor, zijn eigen verjaardag. De wedstrijd erop, won Barcelona op 17 februari de legendarische wedstrijd tegen aartsrivaal Real Madrid met 5–-0.[2]

Jordi werd vernoemd naar de Catalaanse beschermheilige Sant Jordi. Hoewel het gezin Cruijff op het moment dat hun zoon in een Amsterdams ziekenhuis werd geboren, al in Spanje woonde en het Franco-regime deze naam verboden had om het Catalaans nationalisme de kop in te drukken,[3] kon de Spaanse burgerlijke stand de aangifte niet weigeren omdat Jordi in Nederland was geboren.[4] Deze naamgeving werd omhelsd door het Catalaanse volk, die het opvatte als een politiek statement.[5] Omdat Jordi Cruijff opgegroeid is in Spanje, bezit hij als Spaans staatsburger evenwel de Spaanse dubbelnationaliteit.[6]

Evenals zijn vader, bleek Jordi talent te hebben voor voetbal. Toen het gezin in 1981 terugkeerde naar Nederland, sloot Jordi zich aan bij de jeugdopleiding van AFC Ajax. Toen zijn vader in 1988 benoemd werd tot hoofdtrainer van FC Barcelona, ging Jordi met het gezin mee en sloot zich, op 14-jarige leeftijd, aan bij de cantera van FC Barcelona.

Jordi Cruijff maakte zijn debuut in het betaald voetbal voor FC Barcelona B. In het seizoen 1994-1995 werd hij overgeheveld naar de a-selectie van FC Barcelona, waar hij debuteerde onder zijn vader, in het legendarische Dream Team van halverwege jaren 90. Na het ontslag van vader Johan, aan het einde van het seizoen 1995-1996, vertrok ook Jordi uit Barcelona. Hij tekende een contract bij Manchester United.

Jordi kende een redelijke start bij Manchester United, maar raakte al snel zijn basisplaats kwijt. In de vier seizoenen die Jordi bij Manchester United speelde, kwam hij slechts 34 wedstrijden in actie. In het seizoen 1998-1999 werd hij voor een half jaar verhuurd aan Celta de Vigo waar hij 8 wedstrijden speelde.

In 2000 tekende Jordi een contract bij Deportivo Alavés, wat voor hem een terugkeer naar zijn geliefde Spanje betekende. Hier kende hij zijn beste periode en met de club behaalde hij de finale van de UEFA Cup van 2001, waarbij de ploeg tegen Liverpool FC pas na verlenging met 5-4 verloor. Hierna ging het snel bergafwaarts met de club en na de degradatie van Alavés in 2003 vertrok Cruijff naar Espanyol, waar zijn contract na één seizoen niet verlengd werd, omdat hij kampte met een aantal hardnekkige blessures. Tussen 2004 en 2006 had hij geen club. Hij kampte met blessures en trainde hierna mee met Barcelona B. Wel speelde hij vriendschappelijke wedstrijden met het veteranenteam van Barcelona.

In juni 2006 tekende hij tot verbazing van velen een contract bij het Oekraïense Metaloerh Donetsk. Jordi kwam tot deze keuze na contact met Àngel Alonso. Deze Spanjaard kwam in 2006 als trainer bij de club en kende Jordi van het Catalaans voetbalelftal, waarvan Alonso lange tijd coach was. Eind 2008 liep zijn contract bij Metaloerh Donetsk af en in de zomer van 2009 werd hij door Ton Caanen, die in het seizoen 2006-2007 ook in Oekraïne werkzaam was, uitgenodigd om als speler en assistent-trainer aan de slag te gaan bij Valletta FC op Malta. Hier speelde hij nog één seizoen om daarna zijn actieve carrière te beëindigen.

Voetbalkenners zijn het eens dat Jordi meer uit zijn loopbaan had kunnen halen. Zijn vader Johan had echter een verklaring: "Hij heeft ook enkele van de voetbalkwaliteiten van mijn vrouw Danny, en die zijn nou niet om over naar huis te schrijven".[7]

Cruijff met nummer 17 in het duel met Schotland op het EK '96.

Als speler van FC Barcelona maakte Jordi op 24 april 1996, onder bondscoach Guus Hiddink, zijn debuut in het Nederlands voetbalelftal, in een vriendschappelijk duel tegen Duitsland. Hij werd daarmee de zesde Oranje-international in de geschiedenis wiens vader ook in het Nederlands elftal speelde. Hij zat ook in de selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 1996 in Engeland en speelde hier vier wedstrijden. Na zijn overstap naar Manchester United FC speelde hij nog twee interlands in 1996, hierna werd hij niet meer opgeroepen. Hij speelde uiteindelijk negen interlands voor Nederland.

Vernoemd naar de Catalaanse beschermheilige, groeide Jordi op in Catalonië, leerde hij de taal[8] en werd hij eveneens staatsburger in de Spaanse regio. Wanneer hij als canterano in het seizoen 1994/95 zijn debuut maakt bij de hoofdselectie van FC Barcelona, ontvangt Jordi Cruijff een uitnodiging van de Federació Catalana de Futbol om uit te komen voor het Catalaans voetbalelftal.

Onder leiding van bondscoach Pichi Alonso, debuteerde Cruijff op 24 juni 1995 voor La Segadora in een symbolisch oefenduel tegen zijn eigenlijke werkgever FC Barcelona. Daarna speelde Cruijff met Catalonië enkel tegen landenteams. Veelal spelend met slechts de naam Jordi op zijn voetbalshirt, kwam hij tussen 1995 en 2004 negen wedstrijden uit voor Catalonië, waarin hij tweemaal het doel trof.

In januari 2012 vertelde Cruijff in een interview: ,,Ik speelde altijd met veel trots voor Catalonië, het heeft mij altijd een speciaal gevoel gegeven. Vooral tijdens de vier jaren waarin ik actief was in Engeland was het een gevoel van 'thuiskomen'. Uitkomen voor Catalonië is altijd een grote eer voor mij geweest, iets wat ik met plezier en vreugde deed. Het stond me toe mij te bevinden onder mijn volk."[9]

Interlands van Jordi Cruijff voor Catalonië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Type	Doelpunten
Als speler bij FC Barcelona
1.	25-06-1995	FC Barcelona – Catalonië	2 – 5	Vriendschappelijk	1
Als speler bij Manchester United FC
2.	23-12-1997	Catalonië –  Bulgarije	1 – 1	Vriendschappelijk	0
3.	22-12-1998	Catalonië –  Nigeria	5 – 0	Vriendschappelijk	0
4.	23-12-1998	Catalonië –  Joegoslavië	1 – 0	Vriendschappelijk	0
Als speler bij Deportivo Alavés
5.	22-12-2000	Catalonië –  Litouwen	5 – 0	Vriendschappelijk	1
6.	18-05-2002	Catalonië –  Brazilië	1 – 3	Vriendschappelijk	0
7.	28-12-2002	Catalonië –  China	2 – 0	Vriendschappelijk	0
Als speler bij RCD Espanyol
8.	28-12-2003	Catalonië –  Ecuador	4 – 2	Vriendschappelijk	0
9.	25-05-2004	Catalonië –  Brazilië	2 – 5	Vriendschappelijk	0