John Engels

Engels stamt uit een muzikale familie: zijn vader was een professionele drummer. Zijn interesse voor de jazz werd vooral gewekt door een aantal concerten in de serie Jazz at the Philharmonic, waar zijn vader hem mee naartoe nam. Hij zag hier onder andere Hank Jones en Ray Brown. In navolging van zijn vader ging Engels in 1953 ook met drummen zijn geld verdienen. Hij speelde in het trio van Pia Beck en met de Surinaamse saxofonist Kid Dynamite en was tien jaar lang de vaste slagwerker van de groep van Cees Slinger, Diamond Five. Hij was lid van de bigband van Boy Edgar en speelde met Louis van Dijk en Jacques Schols voor radio en televisie. Ook maakten de drie platen.

Engels speelde met talloze muzikanten, naast de genoemde verder onder meer met Cab Kaye, Dizzy Gillespie, Johnny Griffin, Phil Woods, Tommy Flanagan, Hank Jones, Sonny Stitt en Wynton Marsalis. Hij speelde op zo'n 160 platen mee. Als hoogtepunt in zijn carrière noemt Engels zelf de tournee die hij met trompettist Chet Baker door Japan maakte. Hier verschenen twee platen van, evenals een dvd. Van 1987 tot 1993 en van 2000 tot 2002 kreeg hij elk jaar de Benelux Award voor de beste drummer.

• Een dag uit het leven van jazzdrummer John Engels (Jan Kelder)
• Honderdduizend noten, ik hoor liever één noot in de serie NJA Jazzportretten (Jan Kelder)

• Kragting, Ben. John Engels: "Ik moet die blauwe noten horen" in: Doctor Jazz Magazine, 199 (2007), pagina 9-24. (ISSN 0166-2309)

Om dit artikel te bekijken: klik hier.

• De Valk, Jeroen. "Hé vogel, wanneer spelen we weer? Het muzikale leven van John Engels" Uitgeverij Van Gennep, Amsterdam, 2015, ISBN 9789461643643.