Johannes Kayser

Na gedurende de jaren zestig werkzaam te zijn geweest voor P.J.H. Cuypers, met name als opzichter bij de restauratie van de Sint-Servaaskerk in Maastricht, vestigde Kayser zich in 1873 als zelfstandig architect in Venlo, waar hij tevens de functie van stadsarchitect kreeg. In 1891 verhuisde hij naar Maastricht. Hij ontwierp de kerken vooral in neogotische stijl. Aanvankelijk was zijn kerkelijk werk geïnspireerd door de Franse gotiek, maar vanaf 1878 waren zijn ontwerpen geregeld beïnvloed door de baksteengotiek van het noorden van Duitsland.

Johannes Kayser is de vader van de architect Jules Kayser (1879-1963).

• 1872 Kerk van Sint-Pieter boven, Maastricht-Sint Pieter.
• 1873 Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart, Sittard.
• 1875 Heilig-Hart-van-Jezuskerk, Maastricht-Oud-Caberg.
• 1877 Clemenskerk, Merkelbeek.
• 1878 Kapel Savelbergklooster, Heerlen.
• 1878 Sint-Lambertuskerk, Reuver.
• 1882 Allerheiligste Verlosserkerk, Rotterdam.
• 1886 Stieltjeskerk, Rotterdam.
• 1887 Sint-Corneliuskerk, Maastricht-Borgharen.
• 1887 Martinuskerk, Holtum.
• 1890 Redemptoristenklooster, Wittem.
• 1890 Ursulinenkapel, Maastricht.
• 1890 Kapel Algemene Begraafplaats Tongerseweg, Maastricht.
• 1891 Sint-Pauluskerk, Vaals.
• 1899 Kloosterkerk Zusters Onder de Bogen, Maastricht.
• 1899 Ursulinenklooster (Eijsden), Eijsden.
• 1900 Dominicanenklooster, Zwolle.

• Lijst van Nederlandse architecten

• 
  Sint-Pieter Boven, Maastricht
• 
  Lambertuskerk, Reuver
• 
  Allerheiligste Verlosserkerk, Rotterdam
• 
  Dominicanenklooster, Zwolle

Zie de categorie Johannes Kayser van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.