Joe Tex

Arrington werd in 1935[1] geboren in Texas. Zijn zangtalent liet hij al op jonge leeftijd horen, eerst in de gospelmuziek en daarna in de rhythm-and-blues. Nog een tiener, won hij in 1954 een lokale talentenjacht. Hierna vertrok hij naar New York en nam hij verschillende singles op bij King Records. De muziekstijlen varieerden tussen rockmuziek, in de trant van Little Richard, en ballads.[2]

In 1961 bracht James Brown een aangepaste versie uit van Tex' lied Baby you're right. Hij leerde vervolgens muziekuitgever Buddy Killen uit Nashville kennen die hem meenam naar Muscle Shoals. Deze stad had nog niet de muzieknaam die het later zou krijgen. Hier bracht hij de single Hold what you've got uit die de R&B-hitlijsten bereikte.[2]

Hierna volgden nog een serie singles die de R&B-lijst en de top 40-regionen van de poplijst Billboard Hot 100 bereikten. Een daarvan was I believe I'm gonna make it (1966) die de eerste grote hit was die de Vietnamoorlog tot onderwerp had. Skinny legs and all (1967) was met nummer 10 de grootste hit uit die periode van zijn loopbaan. Zijn album Hold what you've got (1965) was het eerste soulalbum uit het zuiden dat hoog in de pophitlijst van Billboard terechtkwam, namelijk op nummer 5. Hij had in 1968 en 1969 nog een aantal bescheiden hits.[2]

Aan het begin van de jaren zeventig bekeerde hij zich tot de islam. Als artiestennaam bleef hij zich Joe Tex noemen, maar in het burgerleven wijzigde hij in 1972 zijn naam naar Yusuf Hazziez. Veel van zijn tijd bracht hij door op zijn farm in Texas.[2]

In 1972 kwam hij met de single I gotcha dat een type funk was dat zich richting de disco bewoog. Het werd een grote hit, met een nummer 1-notering in de R&B-lijst en op nummer 2 van de Bilbboard Hot 100. Enkele jaren later bracht hij een nummer uit in de discostijl 'bump', getiteld Ain't gonna bump no more (with no big fat woman). Het werd zijn laatste top 10-hit in de R&B-lijst die ook nog een nummer 12 positie in de Amerikaanse poplijst bereikte.[2] Daarnaast kwam het in Europese hitlijsten te staan, waaronder in Nederland en Vlaanderen.

In 1980 werkte hij nog samen aan een hernieuwde versie van de Soul Clan, samen met Ben E. King, Wilson Pickett en Don Covay. In 1982 overleed hij aan een hartaanval.[2] Hij werd 47 jaar oud.[1][2]