Italiaanse clematis

De Italiaanse clematis (Clematis viticella) is een vaste plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). In Nederland is de Italiaans clematis ingeburgerd in de 19de eeuw. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en sterk afgenomen. Het aantal chromosomen 2n = 16. Er bestaan veel cultivars van de Italiaanse clematis.

Italiaanse clematis
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Orde:Ranunculales
Familie:Ranunculaceae (Ranonkelfamilie)
Geslacht:Clematis (Clematis)
Soort
Clematis viticella
L. (1753)
Afbeeldingen Italiaanse clematis op Wikimedia Commons
Italiaanse clematis op Wikispecies
Portaal    Biologie

De plant is een klimplant en wordt 1,50 - 6,00 m hoog. De rechtsom windende stengels verhouten. Het eironde, gaafrandige blad is meestal dubbel geveerd. Het blad kan ook bestaan uit 2- tot 3-delige blaadjes.

De Italiaanse clematis bloeit van juni tot in augustus met paarsblauwe of soms witte of roze, 4 - 6 cm grote bloemen. De bloeiwijze zit in een bladoksel en bestaat uit 1 tot 4 bloemen. De bovenaan gekroesde bloemdekbladen zijn kaal.

De vrucht is een nootje met een niet geveerde, kale, tot 2 mm lange snavel.

  • Bladeren
  • Bloeiwijze
  • Bloem
  • Vruchten

Ecologie en verspreiding

Italiaanse clematis staat op zonnige tot half beschaduwde, matig voedselrijke tot voedselrijke, vochtige, kalk- en nitraatrijke bodems. Ze groeit langs bosranden, in bosjes, in heggen en struwelen, in ruigten en aan waterkanten. De zoet geurende plant stamt uit Zuidwest-Azië en Zuid- en Zuidoost-Europa. De soort is ingeburgerd in enkele landen van Europa. Deze clematis komt zeer zeldzaam voor in het Maasdal in Limburg. De sterke teruggang is te wijten aan de veelvuldige ruilverkavelingen. Hoe de soort hier gekomen is blijft onduidelijk, maar aangezien de plant al sinds de 16e eeuw als tuinplant in gebruik was, ligt verwildering het meest voor de hand. De plant is van de bosrank te onderscheiden door o.a. de veel grotere bloemen, die normaal van binnen paarsblauw i.p.v. wit gekleurd zijn. De snavel van de vruchten is bij de bosrank tweemaal zo lang als bij de giftige Italiaanse clematis en bovendien geveerd in plaats van ongeveerd.[1]

Zie de categorie Clematis viticella van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikispecies heeft een pagina over Clematis viticella.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.