Hyperolius
Hyperolius is een geslacht van kikkers uit de familie rietkikkers (Hyperoliidae).[1]
| Hyperolius | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Hyperolius viridiflavus, exemplaar uit Lubumbashi, Congo-Kinshasa | ||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Hyperolius Rapp, 1842 | ||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||
Hyperolius op  | ||||||||||
| ||||||||||
De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Wilhelm Ludwig Rapp in 1842. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Eucnemis gebruikt. De verschillende soorten staan bekend als de 'typische of 'echte' rietkikkers.
Uiterlijke kenmerken
Rietkikkers blijven vaak klein en bereiken een lichaamslengte van twee tot vier centimeter. Veel soorten zijn groen of bruin maar er is een enorme kleurenvariatie. Soms zijn de verschillende exemplaren van dezelfde soort geheel verschillend zoals voorkomt bij de gemarmerde rietkikker (Hyperolius marmoratus). Er komen zowel bruine exemplaren voor als vrijwel wit gekleurde dieren met zwarte en rode lengtestrepen aan de bovenzijde. Bij veel soorten zien de mannetjes er totaal anders uit dan de vrouwtjes, en veel soorten hebben daarnaast een afwijkende kleur als ze nog niet volwassen zijn.
Sommige soorten die op het eerste gezicht onopvallend van kleur zijn beschikken over felle schrikkleuren aan de binnenzijde van de poten. Deze worden getoond zodra een kikker wegspringt en dienen om roofdieren af te schrikken. Bij enkele soorten is de huid deels doorschijnend zodat de inwendige organen zichtbaar zijn, een voorbeeld is de soort Hyperolius leucotaenius.
De soorten uit het geslacht Hyperolius hebben geen paarkussentjes zoals bij andere kikkers voorkomt. De vingers en tenen zijn wel voorzien van hechtschijfjes en de tenen zijn voorzien van zwemvliezen.
Verspreiding en habitat
Alle soorten komen voor in Afrika, ten zuiden van de Sahara.[2] De rietkikkers hebben een groot verspreidingsgebied. Vrijwel alle soorten leven in tropische bossen.
Soorten
Er zijn 142 verschillende soorten waarvan enkele pas recentelijk zijn ontdekt, zoals de soort Hyperolius drewesi uit 2016. In onderstaande tabel zijn zeven pas ontdekte soorten weergegeven. Alle soorten werden beschreven door Alan Channing in maart 2013.
| Soorten uit 2013 | |
|---|---|
| Soortnaam | Verspreidingsgebied |
| Hyperolius dartevellei | Angola, Kameroen, Congo-Kinshasa, Congo, Equatoriaal-Guinea, Gabon en Zambia |
| Hyperolius friedemanni | Malawi |
| Hyperolius howelli | Kenia en Tanzania |
| Hyperolius inyangae | Malawi en Zimbabwe |
| Hyperolius jacobseni | Centraal-Afrikaanse Republiek |
| Hyperolius lupiroensis | Tanzania |
| Hyperolius rwandae | Rwanda |
Huidige soortenlijst
Geslacht Hyperolius
|
| Geslachten van de familie rietkikkers of Hyperoliidae (soortenlijst) |
|---|
|
Acanthixalus · Afrixalus · Alexteroon · Arlequinus · Callixalus · Chrysobatrachus · Cryptothylax · Heterixalus · Hyperolius · Kassina · Kassinula · Morerella · Opisthothylax · Paracassina · Phlyctimantis · Semnodactylus · Tachycnemis |