Horst Seehofer

Nadat Seehofer in 1969 al lid was geworden van de Junge Union werd hij in 1971 lid van de CSU. Van september 1994 tot zijn verkiezing als voorzitter in oktober 2008 was Seehofer plaatsvervangend voorzitter van de CSU. In peiling uit februari 2007 bleek Seehofer veruit de populairste CSU-politicus, ver voor zijn rivaal Erwin Huber die door privéprobleem ook in politieke problemen raakte. Evenwel moest hij in september 2007 het voorzitterschap van de CSU aan Huber laten en in plaats daarvan werd Seehofer opnieuw tot plaatsvervangend voorzitter gekozen. Nadat de CSU het onverwacht slecht deed in de deelstaatverkiezingen van 2008 trad Huber terug en tijdens een speciaal bijeengeroepen congres werd Seehofer met 90,3% van de stemmen gekozen tot partijvoorzitter. Ook werd hij minister-president van Beieren. Nadat het resultaat in de Europese verkiezingen van 2009 verbetering had laten zien voor de CSU werd Seehofer op een normaal congres herkozen.

Seehofer was van 1980 tot en met 2008 lid van de Duitse Bondsdag. Van 1983 tot zijn benoeming als staatssecretaris in 1989 was Seehofer namens de CSU-fractie woordvoerder van sociale zaken. Van oktober 1998 tot 22 november 2004 was Seehofer plaatsvervangend voorzitter van de CDU/CSU-Bondsdagfractie op de gebieden Europa, Landbouw en Milieu. Een meningsverschil over de ziektekostenverzekering dwong hem echter om het veld te ruimen. Wel bleef Seehofer plaatsvervangend voorzitter van de CSU en lid van de Bondsdag.

Horst Seehofer is direct verkozen voor de Bondsdag in het kiesdistrict Ingolstadt. Seehofer haalde 65,9% van alle stemmen die direct op een kandidaat konden worden uitgebracht (Erststimmen). Dit was het op een na beste resultaat van heel Duitsland.

Sinds hij minister-president van Beieren is, is Seehofer geen lid meer van de Beierse Landdag, het Beierse deelstaatparlement. Hij werd tevens lid van de Bondsraad en daarom legde hij zijn Bondsdagmandaat neer.

Van 1989 tot 1992 was Seehofer staatssecretaris onder de minister van Arbeid en Sociale Zaken.

Vanaf 6 mei 1992 was Seehofer minister van volksgezondheid onder bondskanselier Helmut Kohl. In 1993 werd hij geconfronteerd met kritiek vanwege de besmetting met hiv van bloedpreparaten. Als gevolg hiervan hief Seehofer in 1994 de federale gezondheidsdienst (te vergelijken met het Nederlandse RIVM) op. Verder werd hij gedurende zijn hele ambtstermijn geconfronteerd met stijgende ziektekosten. Nadat CDU en CSU in 1998 de federale verkiezingen hadden verloren stapte Seehofer op als minister.

In 2002 werd Seehofer zwaar ziek en werd een levensbedreigende myocarditis bij hem vastgesteld. Seehofer gaf toe te laat naar het ziekenhuis te zijn gegaan en weet dit aan een te zware werkdruk. Nadat de CDU/CSU in 2005 de federale verkiezingen won werd Seehofer minister van Landbouw onder bondskanselier Angela Merkel. Al enkele dagen na zijn aantreden moest Seehofer een schandaal rondom ondeugdelijk vlees bezweren.

Nadat hij op 27 oktober 2008 tot minister-president van Beieren werd gekozen, gaf Seehofer zijn ministerie op. Ilse Aigner werd daar zijn opvolgster.

Na de voor de CSU slecht verlopen deelstaatverkiezingen van 2008, waarbij de partij voor het eerst in 46 jaar haar absolute meerderheid kwijtraakte, moest Günther Beckstein (CSU) terugtreden als minister-president van Beieren. Met 104 van de 184 stemmen werd Seehofer door het Beierse deelstaatparlement aangewezen als Becksteins opvolger.

Na het aftreden van Christian Wulff op 17 februari 2012 was Seehofer waarnemend president van Duitsland in afwachting van verkiezingen.

Seehofer is ook voorzitter van het Sozialverband VdK Bayern, een organisatie die zich bezighoudt met de rechten van gehandicapten, chronisch zieken en mensen die oorlogswonden hebben opgelopen. Vanwege deze maatschappelijke betrokkenheid en zijn goede verstandhouding met de arbeidersvleugel in de CSU wordt Seehofer ook wel het sociale geweten van de Unie genoemd. Seehofer staat al jaren bekend als een politicus met een grote kennis van Sociale Zaken en wijkt hierbij soms af van het partijstandpunt van de CDU/CSU.

Zie de categorie Horst Seehofer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Staatshoofden van Duitsland
Rijkspresidenten Weimarrepubliek (1918–1933) : Ebert (1919–1925) • Von Hindenburg (1925–1934) Rijkspresidenten Derde Rijk (1933–1945) : Von Hindenburg (1933–1934) • Hitler (1934–1945) • Dönitz (1945) Bondspresidenten Bondsrepubliek Duitsland (1949–heden) : Heuss (1949–1959) • Lübke (1959–1969) • Heinemann (1969–1974) • Scheel (1974–1979) • Carstens (1979–1984) • Von Weizsäcker (1984–1994) Herzog (1994–1999) • Rau (1999–2004) • Köhler (2004–2010) • Wulff (2010–2012) • Gauck (2012–2017) • Steinmeier (2017–heden)