Hoogteburcht

Een hoogteburcht is een op een natuurlijke hoogte gebouwde burcht. De naam is afgeleid van de indeling van kastelen door hun topografische positie. Met deze indeling onderscheidt men hoogteburchten en laaglandkastelen.

De Marksburg in Braubach is een typisch voorbeeld van een hoogteburcht

De ruïne van Kasteel Valkenburg

Burcht Reinhardstein bij Ovifat (B.)

Kasteel van Épinal

Reichsburg bij Cochem

Edinburgh Castle

Hoogteburchten kunnen op basis van de hoogte nog verder worden onderverdeeld.

• Burchten op de top
• Burchten op een bergkam
• Burchten op een helling
• Burchten op een uitstekende lagere top van een berg

Als ze in de 10e en 11e eeuw hun zuivere defensieve karakter verliezen en in toenemende mate versterkte adellijke woonburchten worden, krijgt een burcht op een heuvel de voorkeur vanwege hun betere mogelijkheden om zich te verdedigen. Bijna 66 procent van alle bekende bolwerken in Duitsland liggen op zo'n hoogte.

Aanvankelijk was de oprichting van een burcht op een heuveltop gereserveerd voor de dynastieke adel. Met ingang van twaalfde eeuw bouwen ook rijksministeriële personen heuvelforten, die uiteindelijk in de 13e eeuw door de adel worden gevolgd.

Hoogteburchten hebben primair nog een functie als toeristische attractie, want vanaf daar heb je - in een deel voor een toegangsprijs - een goed uitzicht. Vaak is er een restaurant of is het interieur van het kasteel te bezichtigen.