Hoofdklasse hockey

Vanaf 1992 besloot de KNHB naar het voorbeeld vanuit het voetbal deze competitie te laten sponsoren door kredietverzekeraar NCM (later Atradius), wat resulteerde in een naamsverandering naar NCM-competitie in de heren- en de dameshoofdklasse.

Per 1 juli 1996 nam de Rabobank het sponsorcontract over. Dit resulteerde in de nieuwe naam Rabobank-competitie. Ondanks deze naamsveranderingen, of misschien juist vanwege deze naamsveranderingen, bleef de competitie in het algemeen spraakgebruik steeds Hoofdklasse heten. In 2004 werd er dan ook voor gekozen om de naam te wijzigen in Rabo Hoofdklasse.

In 2012 stopte de Rabobank met het sponsoren van de hoogste competitie. Met ingang van het seizoen 2012/13 is de officiële naam weer Hoofdklasse. Bij de dameshoofdklasse heet de competitie sinds 11 oktober 2018 Livera Hoofdklasse Hockey Dames, vernoemd naar lingeriemerk Livera.[1]

De winnaar van de play-offs is landskampioen van Nederland en mag in het volgend seizoen deelnemen aan de Euro Hockey League bij de mannen en bij de vrouwen aan de EuroHockey Club Champions Cup.

Na de reguliere competitie volgt de ontknoping van de strijd om de landstitel in de vorm van play-offs (nacompetitie). Daarin spelen in de halve finales (best-of-three) de nummer één tegen de nummer vier, en de nummer twee tegen de nummer drie. Beide winnaars spelen vervolgens de finale, eveneens volgens het best-of-three-principe, en daaruit komt de landskampioen. Een best-of-three houdt in dat er in elk geval twee wedstrijden worden gespeeld, een keer thuis en een keer uit. Die wedstrijden moeten altijd een winnaar opleveren en wordt er dus bij een gelijke stand verlengd. Vanaf 2013 is de verlenging afgeschaft en worden bij een gelijke stand na de reguliere speeltijd direct shoot-outs genomen. Als beide ploegen na twee wedstrijden alsnog gelijk uitkomen, wordt een derde wedstrijd gespeeld op het veld van de club met het thuisvoordeel (de hoogst geëindigde in de reguliere competitie heeft het thuisvoordeel).

De vrouwen kennen het fenomeen play-offs sinds het seizoen 1992/93, bij de mannen volgde de introductie, op last van de KNHB, twee seizoenen later. Het gekozen systeem leidde aanvankelijk tot veel kritiek. Het zou 'niet eerlijk' zijn, want uiteindelijk zou de nummer vier zelfs kampioen kunnen worden. Het zou bovendien de reguliere competitie reduceren tot 'een niemendalletje'.

Al snel echter verstomde de kritiek. Menigeen zag in dat het Amerikaanse systeem een verrijking van de hockeysport betekende: meer spanning, meer toeschouwers, meer (bar)inkomsten en meer media-aandacht. Bovendien leren spelers en speelsters om wedstrijden onder druk te spelen, zo claimden de coaches, en daar konden met name de bondscoaches hun voordeel mee doen.

Pas in 2016/2017 claimde een ploeg die in het reguliere seizoen als vierde op de ranglijst was geëindigd ook de landstitel. De heren van Kampong presteerden dat, nadat 22 eerdere pogingen in de Heren Hoofdklasse en 24 in de Dames Hoofdklasse geen succes hadden opgeleverd.

In de play off-finales (heren en dames) van 2017 wordt voor het eerst gebruikgemaakt van de videoscheidsrechter. Bij wedstrijden op de internationale toernooien als het WK, de Olympische Spelen en de EHL werd deze al langer ingezet. Tijdens een wedstrijd hebben beide teams de beschikking over één zogeheten referral. Hiermee kan een beroep worden gedaan op de videoscheidsrechter, die de desbetreffende situatie vervolgens vanuit een besloten ruimte op meerdere beeldschermen kan terugkijken. Heeft het aanvragende team gelijk, dan behoudt het de referral. Echter, heeft het team ongelijk dan verliest het de referral voor het restant van de wedstrijd. Scheidsrechters mogen bij twijfel altijd een beroep doen op de videoscheidsrechter.

Heren

Dames

In het seizoen 2003/04 kwam er een ingrijpende verandering in de promotie-/degradatieregeling. Wisselden voorheen altijd de twee laagstgeklasseerden van plaats met de kampioenen van beide Overgangsklassen, tussen 2004 en 2011 vlogen alleen de nummers 12 eruit en speelden de nummers 11 en 10 nacompetitie om lijfsbehoud met overgangsklassers. De kampioenen van beide Overgangsklassen speelden tegen elkaar in een best-of-three, waarna de winnaar hiervan rechtstreeks was gepromoveerd naar de hoofdklasse en de verliezer het dan nog moest opnemen tegen de nummer 11 van de hoofdklasse. Dan was er nog de partij om de beste nummer twee van de overgangsklasse, want die mocht het dan opnemen tegen de nummer 10 van de hoofdklasse. Het best geëindigde team had altijd het thuisvoordeel.

Vanaf het seizoen 2011/12 werd de Overgangsklasse ingrijpend veranderd. Dit had tot gevolg voor de Hoofdklassecompetitie dat de nummers 10 en 11 respectievelijk nacompetitie spelen tegen de nummers 3 en 2 uit de promotiepoule van de Overgangsklasse. De hekkensluiter uit de Hoofdklasse wordt automatisch vervangen door kampioen van de Overgangsklassepromotiepoule. Per seizoen 2013-2014 is dit systeem weer afgeschaft en is de KNHB teruggekeerd naar het systeem dat twee jaar ervoor werd verlaten.

Vanaf seizoen 2018/19 geldt - met de invoering van de Promotieklasse tussen de Hoofdklasse en de Overgangsklasse - de volgende regeling:[2]

• De nummer 12 van de Hoofdklasse degradeert rechtstreeks naar de Promotieklasse.
• De nummer 11 van de Hoofdklasse speelt om handhaving tegen de nummer 2 van de Promotieklasse.
• De nummer 10 van de Hoofdklasse speelt om handhaving tegen de nummer 3 van de Promotieklasse