Hertog van Albany

Hertog van Albany (Engels: Duke of Albany) is een titel gedragen door een aantal Schotse edelen. Later, toen de koninkrijken Schotland en Engeland in een personele unie (Act of Union, (1707) - verenigd waren, werd de titel ook door Engelsen gedragen.

Albany komt voort uit de Keltische naam voor Schotland, Alba. In de middeleeuwen werd Albany aangeduid als het gebied ten noorden van de Firth of Clyde en de Firth of Forth. De titel werd voor het eerst gecreëerd in 1398, als apanage voor Robert Stewart (1339/40-1420), broer van koning Robert III van Schotland. Zijn zoon Murdoch Stewart erfde de titel (2e hertog), maar na zijn terechtstelling in 1425 verdween de titel weer.

Hierna werd de titel regelmatig opnieuw vergeven, meestal als leden van niet-regerende telgen van de Britse koninklijke familie. Tussen de vijfde en zesde creatie is de titel nooit officieel ingesteld. Wel bestond toen de titel "hertog van York en Albany", die werd gedragen door niet-regerende leden van het huis Hannover. De eerste vijf creaties waren in de adel van Schotland. De laatste in de adel van het Verenigd Koninkrijk. De drie creaties van de titel hertog van York en Albany waren allen in de adel van Groot-Brittannie. De titel werd als laatste gedragen door Karel Eduard, 2e hertog van Albany; Hij volgde zijn oom Alfred op als regenend hertog van Saksen-Coburg en Gotha en werd daardoor Duitser. Omdat hij de wapens opnam tegen zijn oorspronkelijke vaderland, het Verenigd Koninkrijk, verloor hij de titel door de Titles Deprivation Act 1917.