Hermes Sanctorum

Sanctorum werd bio-ingenieur en doctoreerde op dioxines in 2009 aan de Vrije Universiteit Brussel, waar hij vijf jaar actief was als wetenschappelijk onderzoeker. Hij is de zoon van cultuurfilosoof Johan Sanctorum.

In zijn voormalige woonplaats Overijse was hij van 2001 tot eind 2006 gemeenteraadslid en schepen. In 2006 werd hij herkozen als gemeenteraadslid, maar in 2008 trad hij af wegens zijn verhuizing naar Herent.

Bij de rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 werd hij voor Groen verkozen in de kieskring Vlaams-Brabant. Ook na de volgende Vlaamse verkiezingen van 25 mei 2014 bleef hij Vlaams volksvertegenwoordiger. Tot september 2016 had hij zitting in de commissie voor Leefmilieu, Natuur en Ruimtelijke Ordening. Daarnaast was hij in de zittingsperiode 2009-2014 plaatsvervangend lid in de commissies voor Brussel en de Vlaamse Rand, voor Landbouw, Visserij en Plattelandsbeleid en voor Woonbeleid, Stedelijk Beleid en Energie. Tussen eind april 2015 en midden november 2016 was hij ook lid van de vernieuwde Senaat als deelstaatsenator aangewezen door het Vlaams Parlement in opvolging van Wouter Van Besien.

Voorts werd hij bestuurder bij Lipsius vzw en secretaris van Creola vzw. Hij is ook bestuurder geweest van Instituut Samenleving en Technologie.[3]

In september 2016 stapte Sanctorum uit zijn partij. Sanctorum wilde een totaalverbod voor onverdoofd slachten en vond dat zijn partij dit standpunt niet genoeg nastreefde. Sindsdien zetelde hij als onafhankelijke in het Vlaams Parlement. Hierdoor verloor hij zijn mandaat van deelstaatsenator.[4] Mede hierdoor publiceerde hij in 2018 het boek 'Eigen soort eerst', waarin hij pleit voor een betere uitvoering voor de rechten van het dier.

Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stelde hij zich geen kandidaat meer. Na zijn politieke loopbaan werd Sanctorum zaakvoerder van het consultancybureau Hugin&Munin, dat zich bezighoudt met technologie en dierenwelzijn.