Hein Otterspeer

Op zijn eerste NK sprint in 2009 wist hij een 17e plaats te bereiken.

Op het NK afstanden 2010 reed Otterspeer de 500 en 1000m. Op de 500m finishte hij als 15e terwijl hij de 1000m in een 19e tijd volbracht. Het NK sprint van dat jaar viel echter tegen. Na een paar matige races beëindigde hij het toernooi als 17e, waar hij naar eigen zeggen op meer had gehoopt.

In het seizoen 2010/2011 begon hij sterk met een overwinning op de 500 meter in de eerste Holland Cup. Op het NK afstanden plaatste hij zich op zowel de 500 als de 1000 meter voor de eerste wereldbekerwedstrijden. In zijn eerste wereldbekerwedstrijd, in Heerenveen, werd Otterspeer tweede in de B-groep in een nieuw persoonlijk record. Op 19 november verbeterde hij die tijd weer tot 35,43 in Berlijn, eveneens in een wereldbekerwedstrijd. Een dag later verbeterde hij die tijd tot 35,39.

Op de dag voor de NK afstanden brak Otterspeer zijn rib en plaatste zich ook niet voor de wereldbeker. Op de NK Sprint werd hij tweede achter Stefan Groothuis en plaatste zich zo voor het wereldbekercircuit en de WK Sprint in Calgary. Tijdens de wereldbekerwedstrijden in Salt Lake City op 21 januari 2012 reed hij een persoonlijk record zowel op de 500m als op de 1000m. Een week later op de WK Sprint in Calgary reed hij opnieuw een PR op de 500m; dit keer in 34.48. Mede door deze goede 500m werd hij zevende op zijn eerste WK Sprint.

Op 2 maart won Otterspeer zijn eerste wereldbekermedaille. In Heerenveen werd hij tweede op de 500m in 35.14, zijn snelste tijd ooit in Thialf. Tijdens de wereldbekerfinales in Berlijn plaatste Otterspeer zich voor de 1000 meter op de WK Afstanden, waar hij zesde werd.

Otterspeer werd op de NK afstanden respectievelijk derde en tweede op de 500 en de 1000 meter. Hij plaatste zich hiermee voor het eerste deel van het wereldbekercircuit. Hij won zijn eerste wereldbekerwedstrijd in Nagano waar hij op de 1000 meter onder meer Denny Morrison en Kjeld Nuis versloeg. Een week voor de WK Sprint won hij tijdens de wereldbekerwedstrijd in Calgary de 1000 meter in een nieuw persoonlijk record. Tijdens de WK Sprint werd hij winnaar van de bronzen medaille, achter teamgenoot Michel Mulder en Pekka Koskela. Otterspeer was twee keer de snelste op de 1000 meter, beide keren in een nieuw persoonlijk record.