Gastronomie

Er wordt vaak gedacht dat de term "gastronomie" uitsluitend slaat op de kunst van het koken, maar dit is slechts een klein deel van de definitie. Een kok is niet per definitie hetzelfde als een fijnproever. De voornaamste activiteiten van een fijnproever zijn het ontdekken, proeven, ervaren, onderzoeken, begrijpen en schrijven over voedsel, kortom het onderzoeken van alles wat met voedsel te maken heeft. De moderne definitie van gastronomie is daarom: de wetenschap van smaak en proeven. Hierbij wordt het woord smaak gebruikt voor producten (iets heeft smaak), de mens doet het proeven en vindt er iets van.

De gastronomie of smaakkunde bestudeert het verschijnsel smaak in al zijn facetten. Daarmee is de gastronomie in feite een zeer breed vakgebied. Als discipline is ze bijvoorbeeld verwant aan de schone kunsten, de sociale wetenschappen en zelfs aan de natuurwetenschap als het gaat om de spijsvertering (dit is echter meer het terrein van de gastro-enterologie), het bestuderen van kookprocessen en de moleculaire samenstelling van voedselproducten (inclusief dranken). Door goede waarneming kan men erachter komen dat voedsel verband houdt met dansen, schilderen, literatuur, architectuur en muziek, maar ook met natuurkunde, wiskunde, scheikunde, biologie, geologie, agronomie en met cultuur antropologie, geschiedenis, filosofie, psychologie en sociologie. Het toepassen van wetenschappelijke kennis op koken en gastronomie wordt moleculaire gastronomie genoemd.

Physiologie du goût, ou Meditations de gastronomie transcendante van Jean Anthelme Brillat-Savarin (verschenen in 1825, in het Nederlands vertaald als Het wezen van de smaak), was de eerste gastronomische studie, waarin de relatie tussen voedsel en de zintuigen centraal stond. In 2004 richtten de grondleggers van Slow Food in het Italiaanse Bra een Universiteit van Gastronomische Wetenschappen op.

• Bibliotheek en museum van de gastronomie
• Voedingsleer

Zoek gastronomie op in het WikiWoordenboek.