Frans van Daele

Franciskus Romanus Rumoldus (Frans) baron van Daele (Oostburg, 24 oktober 1947) is een Belgisch voormalig diplomaat. Hij werd in 2013 kabinetschef van koning Filip van België.[1] Zijn ambtelijke en diplomatieke loopbaan omspande ruim veertig jaar.

Frans van Daele in 2010.

Biografie

Van Daele werd in Zeeuws-Vlaanderen geboren als zoon van de Belg Daniël L. Van Daele (1912-1990) en de Nederlandse Johanna Dekkers (1914-1997). Op twaalfjarige leeftijd verhuisde hij naar Knokke en van 1967 tot 1970 studeerde hij Romaanse filologie en kunstwetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij spreekt Nederlands, Frans, Engels, Duits en Italiaans. Van Daele is gehuwd met Chris Deroover en heeft twee dochters en een zoon.

In zijn carrière in de Belgische diplomatie was hij onder meer ambassadeur in Italië en de Verenigde Staten en vertegenwoordigde hij het land bij de Europese Unie, de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie en was kabinetschef van meerdere ministers van Buitenlandse zaken. Van 2010 tot 2012 was Van Daele kabinetschef van Herman Van Rompuy, de voorzitter van de Europese Raad, en sloot daarmee zijn carrière af. Met Van Rompuy had hij gedurende zijn hele carrière nauwe banden onderhouden, nadat ze elkaar begin jaren 70 kort na Van Daeles studententijd hadden leren kennen. Ook politiek onderhield hij goede betrekkingen met de CVP, de latere CD&V, maar hij werkte ook samen met politici van andere ideologieën. Van Daele wordt algemeen gezien als een man die achter de schermen compromissen uitwerkt, met een scherp oog voor uitvoerbaarheid. De diplomaat werkte zo mee aan het Verdrag van Amsterdam, het Verdrag van Nice (2001) en de Verklaring van Laken die leidden tot het Verdrag van Lissabon.[2][3]

Op 22 juli 2013 werd Van Daele aangesteld als kabinetschef van koning Filip. De voormalige diplomaat beschikt over een uitgebreid internationaal contactennetwerk. Door die nieuwe functie moest hij zijn pas verkregen mandaat in de raad van bestuur van Umicore opgeven.[4] Hij zetelde er sinds april 2013.[5]

In 2002 werd hem erfelijke adel verleend met de persoonlijke titel van baron. Zijn wapenspreuk luidt Constans dum volvitur. In 2005 werd de titel erfelijk op zijn mannelijke afstammelingen.[6]

Naast zijn professionele bezigheden is Van Daele bestuurder van de KU Leuven en sinds 2008 voorzitter van de Alumni Lovanienses,[7] lid van de adviesraad van het Itinera Institute en bestuurder van de Muziekkapel Koningin Elisabeth.[8][9]

Op 2 november 2017 benoemde koning Filip hem tot Minister van Staat voor de uitmuntende diensten die hij aan vorst en vaderland heeft bewezen.[10]

Uitgeoefende functies

Van Daele ging in 2012 met pensioen als ambtenaar in diplomatieke dienst voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken.[13] Hij beëindigde zijn opdracht als kabinetschef van de koning na de zomer van 2017 en werd opgevolgd door Vincent Houssiau.[14]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.