Filipe Luís

Filipe begon zijn loopbaan bij Figueirense FC uit Florianópolis in zijn geboorteland Brazilië. In 2003 debuteerde hij in het Campeonato Brasileiro. In 2004 speelde Filipe er nog een half seizoen en vertrok in de zomer op huurbasis naar Ajax. Hij werd door de Amsterdammers gescout op het Toulon Espoirs-toernooi. Hij moest op termijn zijn landgenoot Maxwell gaan vervangen. Hij kon echter niet overtuigen en mede door een bovenarmbreuk eind februari 2005 werd de optie tot koop medio 2005 niet gelicht.

Ondanks zijn armbreuk verkreeg Filipe in mei een uitnodiging voor het WK onder 20 van 2005 in Nederland. Hij was de enige Braziliaan die in het buitenland actief was. Filipe was in de selectie van Renê Weber geen vaste kracht en speelde twee wedstrijden en in totaal iets meer dan 30 minuten; de laatste groepswedstrijd tegen Zuid-Korea in Emmen en de 3e/4e-plaatsfinale tegen Marokko in Utrecht.

Op 18 augustus 2005 tekende Filipe een contract bij CA Rentistas uit Montevideo in Uruguay. Zes dagen later werd hij alweer gecontracteerd door Real Madrid. Op huurbasis ging hij spelen voor het tweede van Real, Real Madrid Castilla, in de Segunda División. Met 37 competitiewedstrijden en sterk spel viel hij op en voor het seizoen 2006/07 huurde Deportivo de La Coruña hem, wederom van Rentistas. Aanvankelijk werd hij voor één jaar gehuurd met een optie tot koop voor € 2 miljoen. In 2007/08 werd hij andermaal gehuurd door de Galiciërs, nog steeds met de optie tot koop. Op 10 juni 2008 lichtte Deportivo uiteindelijk de optie tot koop en Luis Filipe tekende er een contract tot 2013.

Filipe Luis verruilde Deportivo in 2010 voor Atlético Madrid. Hiervoor speelde hij in de volgende vier seizoenen meer dan 125 competitiewedstrijden. Hij won met Atlético in zowel 2010 als 2012 de UEFA Super Cup, in het seizoen 2011/12 de Europa League, in 2012/13 de Copa del Rey en in 2013/14 het Spaanse landskampioenschap. Hij behaalde in 2013/14 ook de finale van de Champions League met de club, maar verloor daarin van Real Madrid.

Filipe Luis tekende in juli 2014 een vierjarig contract bij Chelsea dat circa €25.000.000,- voor hem betaalde aan Atlético Madrid.[2] Hier verloor hij de concurrentie voor een basisplaats. Hij werd in zijn eerste jaar met Chelsea zowel kampioen van de Premier League als winnaar van de League Cup. Hieraan droeg hij bij in vijftien competitie- en vijf bekerwedstrijden.

Filipe Luis keerde in juli 2015 terug naar Atlético Madrid, waar hij ditmaal tekende tot medio 2019.[3] De club betaalde circa €16.000.000,- voor hem aan Chelsea.[4] Hij speelde opnieuw meer dan honderd wedstrijden voor de Spaanse club en voegde daarin de Europa League 2017/18 en de UEFA Super Cup 2018 aan zijn erelijst toe.

Filipe speelde meerdere interlands voor Brazilië. Op 7 augustus 2009 ontving hij voor het eerst een uitnodiging voor het nationaal elftal. Bondscoach Dunga selecteerde hem voor het duel tegen Estland als vervanger voor Marcelo.[5] Zijn debuut maakte hij echter op 15 oktober 2009, in een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Venezuela. Sinds 2014, na afloop van het wereldkampioenschap in eigen land, is Luís een vaste waarde in het Braziliaans elftal. Op 17 november 2015 maakte hij in zijn 21ste interland zijn eerste interlanddoelpunt. Het was het derde doelpunt in een 3–0 overwinning op Peru in het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2018.

Interlands van Filipe voor  Brazilië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Deportivo La Coruña
1.	15 oktober 2009	Brazilië – Venezuela	0 – 0	Kwalificatie WK 2010
2.	6 februari 2013	Engeland – Brazilië	2 – 1	Vriendschappelijk
3.	21 maart 2013	Italië – Brazilië	2 – 2	Vriendschappelijk
4.	2 juni 2013	Brazilië – Engeland	2 – 2	Vriendschappelijk
5.	5 september 2014	Brazilië – Colombia	1 – 0	Vriendschappelijk
6.	9 september 2014	Brazilië – Ecuador	1 – 0	Vriendschappelijk
7.	11 oktober 2014	Brazilië – Argentinië	2 – 0	Vriendschappelijk
8.	14 oktober 2014	Brazilië – Japan	4 – 0	Vriendschappelijk
9.	12 november 2014	Turkije – Brazilië	0 – 4	Vriendschappelijk
10.	18 november 2014	Oostenrijk – Brazilië	1 – 2	Vriendschappelijk
11.	26 maart 2015	Frankrijk – Brazilië	1 – 3	Vriendschappelijk
12.	29 maart 2015	Brazilië – Chili	1 – 0	Vriendschappelijk
13.	7 juni 2015	Brazilië – Mexico	2 – 0	Vriendschappelijk
14.	10 juni 2015	Brazilië – Honduras	1 – 0	Vriendschappelijk
15.	14 juni 2015	Brazilië – Peru	2 – 1	Copa América
16.	17 juni 2015	Brazilië – Colombia	0 – 1	Copa América
17.	21 juni 2015	Brazilië – Venezuela	2 – 1	Copa América
18.	27 juni 2015	Brazilië – Paraguay	1 – 1	Copa América
19.	13 oktober 2015	Brazilië – Venezuela	3 – 1	Kwalificatie WK 2018
20.	13 november 2015	Argentinië – Brazilië	1 – 1	Kwalificatie WK 2018
21.	17 november 2015	Brazilië – Peru	3 – 0	Kwalificatie WK 2018	77'

Bijgewerkt op 20 november 2015.[6][7]