Adenor Leonardo Bacchi

In 1990 startte Tite zijn loopbaan als trainer. Hij ging aan de slag bij het bescheiden Guarany de Garibaldi, dat hij al snel inruilde voor zijn ex-club Caxias. Van 1992 tot 1995 was hij werkzaam bij Veranópolis, waar hij in 1998 na een kort verblijf bij Ypiranga en Juventude terugkeerde.

In 1999 belandde Tite opnieuw bij Caxias. Met die club boekte hij een jaar later zijn eerste succes. Het team van Tite won het Campeonato Gaúcho, een toernooi dat doorgaans gewonnen wordt door de topclubs Grêmio en Internacional. In de finale versloeg het bescheiden Caxias het Grêmio van stervoetballer Ronaldinho.

De overwinning leverde Tite in 2001 een overstap naar topclub Grêmio op. Onder zijn leiding won de club het Campeonato Gaúcho en de Copa do Brasil. Vooral het veroveren van de Copa, de eerste nationale trofee uit zijn loopbaan, oogstte lof. Op weg naar de finale schakelde Grêmio achtereenvolgens Fluminense, São Paulo en Coritiba uit. In de finale werd het Corinthians van Müller en Marcelinho verslagen.

In 2002 werd de club nog derde in zowel het Campeonato Brasileiro als de Copa Libertadores, maar een jaar later waren de resultaten teleurstellend en werd de samenwerking met Tite stopgezet.

In 2003 ging de inmiddels 42-jarige trainer aan de slag bij AD São Caetano. Hij kreeg de opdracht om zich te kwalificeren voor de Copa Libertadores. Onder zijn leiding eindigde de club op de vierde plaats in het klassement, waardoor het rechtstreeks geplaatst was voor de Copa Libertadore. Op dat toernooi loodste Tite zijn elftal naar de kwartfinale, waarin het na strafschoppen werd uitgeschakeld door Boca Juniors.

Na zijn ontslag in 2004 trainde Tite voor het eerst Corinthians. Nadien belandde hij bij Atlético Mineiro en Palmeiras alvorens in 2007 in te gaan op een aanbod van Al-Ain. Bij de club uit Abu Dhabi volgde hij in 2007 de Italiaan Walter Zenga op.

In 2008 werd Tite aangenomen bij topclub Internacional, hoewel supporters hem liever niet zagen komen omwille van zijn verleden bij stadsrivaal Grêmio. Maar de aanstelling van de Braziliaan bleek een slimme zet. In zijn eerste jaar loodste hij Internacional naar de eindzege in de Copa Sudamericana 2008. In de finale versloeg zijn team het Argentijnse Estudiantes over twee wedstrijden met 2-1, dankzij doelpunten van Alex en Nilmar.

In 2009 won Tite opnieuw het Campeonato Gaúcho. In de finale won Inter met 8-1 van zijn ex-club Caxias. Datzelfde jaar bereikte de club ook de finale van de Copa do Brasil, maar moest daarin zijn meerdere erkennen in Corinthians. In de intercontinentale Suruga Bank Cup trok Internacional wel aan het langste eind. De club won het toernooi door in de finale met 2-1 te winnen van het Japanse Oita Trinita.

In de tweede helft van 2009 gingen de prestaties van Internacional erop achteruit. Op 5 oktober werd Tite aan de deur gezet.

De Braziliaanse coach was vervolgens even werkzaam bij Al-Wahda. Maar bij de club uit Abu Dhabi werd hij al snel weggeplukt door zijn vroegere werkgever Corinthians. De club haalde Tite in 2010 terug naar Brazilië om Adílson Batista op te volgen.

Bij Corinthians kende Tite drie succesvolle jaren, hoewel hij een moeilijke start kende. Tite volgde Batista op na een reeks van tien wedstrijden zonder zege. De club won in 2010 geen prijs, maar wist zich wel te kwalificeren voor de voorrondes van de Copa Libertadores. In die voorrondes presteerde Corinthians ondermaats. Het team van Tite werd verrassend uitgeschakeld door het Colombiaanse Deportes Tolima. Tot grote ergernis van de supporters van Corinthians behield voorzitter Andrés Sanchez het vertrouwen in zijn coach. Enkele dagen later kondigde Corinthians-aanvaller en gewezen Ballon d'Or-winnaar Ronaldo zijn afscheid als voetballer aan. Jucilei en oud-wereldkampioen Roberto Carlos maakten niet veel later de overstap naar Anzji Machatsjkala, terwijl Bruno César naar Benfica en Dentinho naar Sjachtar Donetsk verhuisden. Om de leegloop bij Corinthians op te vangen, overtuigde Tite de Braziliaans-Portugese middenvelder Liédson van Sporting Lissabon om terug te keren.

Tite herstelde het vertrouwen door in 2011 de finale van het Campeonato Paulista te bereiken. In de finale werd Corinthians verslagen door Santos, dat het toernooi zo voor het tweede jaar op rij won. Datzelfde jaar was Corinthians wel succesvol in het Campeonato Brasileiro. Tite veroverde zijn tweede landstitel en werd geprezen om zijn tactische ingrepen tijdens moeilijke wedstrijden. Zo zette hij onder meer aanvoerder Chicão uit de ploeg voor de derby tegen São Paulo.

In 2012 nam Tite sportieve wraak voor de vroege uitschakeling in de Copa Libertadores van 2011. Ditmaal leidde hij zijn team naar de finale van het toernooi. Corinthians, dat onderweg geen enkel duel verloor, versloeg in de finale Boca Juniors. Door de eindzege mochten Tite en zijn spelers een jaar later deelnemen aan het wereldkampioenschap voetbal voor clubs. Corinthians schakelde in de halve finale het Egyptische Al-Ahly uit en mocht het in de finale opnemen tegen Champions League-winnaar Chelsea. Corinthians won het prestigieuze duel met 1-0 dankzij een kopbaldoelpunt van de Peruviaanse spits José Paolo Guerrero.

Hoewel Corinthians in 2013 het Campeonato Paulista en de Recopa Sudamericana won en onder meer aanvaller Alexandre Pato mocht verwelkomen, was het geen goed jaar voor het team van Tite. In de Copa Libertadores, de Copa do Brasil en het landskampioenschap presteerde de club ondermaats. Op 14 november 2013 nam Tite afscheid van Corinthians, om daar later toch weer terug te keren.

De Braziliaanse voetbalbond stelde Tite op 15 juni 2016 aan als bondscoach van het nationaal elftal, als opvolger van de dag eerder weggestuurde Dunga. Die werd de laan uitgestuurd na de blamage bij het toernooi om de Copa América 2016. De vijfvoudig wereldkampioen strandde onder zijn leiding in de groepsfase na duels tegen Haïti (7-1 winst), Ecuador (0-0 gelijkspel) en Peru (1-0 nederlaag).

Veranópolis

• Campeonato Gaúcho – Segunda Divisão (1): 1993

Caxias

• Campeonato Gaúcho (1): 2000

Grêmio

• Campeonato Gaúcho (1): 2001
• Copa do Brasil (1): 2001

Internacional

• Copa Sudamericana (1): 2008
• Campeonato Gaúcho (1): 2009
• Suruga Bank Championship (1): 2009

Corinthians

• Campeonato Brasileiro Série A (1): 2011
• Copa Libertadores (1): 2012
• Wereldkampioenschap voor clubs (1): 2012
• Campeonato Paulista (1): 2013
• Recopa Sudamericana (1): 2013

Brazilië

• Copa América (1): 2019