Priesterbroederschap van Sint-Pieter

Op 5 mei 1988 tekende de stichter van de Priesterbroederschap Sint Pius X (FSSPX), mgr. Marcel Lefebvre uit Frankrijk, een protocol[1] waarover paus Johannes Paulus II op 9 juni 1988 schreef dat de bereikte oplossingen "de Priesterbroederschap Pius X toelieten in de Kerk, en in gemeenschap met de Opperherder - de behouder van de eenheid in de waarheid -, te staan en te werken. Van zijn kant had de Heilige Stoel in deze gesprekken met u maar één doel: deze eenheid in de gehoorzaamheid aan de goddelijke Openbaring te bevorderen en te behartigen".[2] Toen Lefebvre op 30 juni 1988 echter zonder de toestemming van de paus vier bisschoppen wijdde (later, in 1991, hebben drie van deze vier bisschoppen nog een vijfde bisschop, mgr. Rangel uit Campos, gewijd), voltrok zich hierdoor volgens de Heilige Stoel een "schismatieke daad" binnen de Katholieke Kerk,[3] ook al kwam er geen formeel geconsummeerd schisma tot stand.[4] Toen deze onwettige bisschopswijdingen plaatsgevonden hadden, wilde een groep van drie priesters en negen seminaristen niet in deze schismatieke daad meegaan en kwamen in Oostenrijk bijeen. Een van hen, pater Recktenwald, schreef hierover:

"Wij wensten allen de belofte die wij op de statuten van de Priesterbroederschap hadden afgelegd, trouw te blijven, maar dan - wat voor iedere katholiek vanzelfsprekend is - in gehoorzaamheid aan de Heilige Stoel. In de geest van deze gehoorzaamheid hadden wij destijds onze belofte gedaan, en wij wilden daar ook nu trouw aan blijven. Terzelfdertijd wilden wij ook de belofte en de verplichtingen gestand doen die mgr. Lefebvre had aangegaan door de ondertekening van het protocol van 5 mei, niet alleen in zijn eigen naam, maar ook uitdrukkelijk in die van de leden der Priesterbroederschap, en dus ook in onze naam. Bij deze ondertekening wilden wij ons aansluiten, in de hoop dat ook Rome op zijn beurt de belofte van 5 mei getrouw zou blijven. Op 2 juli ondertekenden wij een verklaring waarin wij onze bedoelingen uiteenzetten. Deze verklaring wensten wij voor te leggen aan het Vaticaan.

Wij konden in de eerste dagen van juli absoluut niet vermoeden hoe Rome zou reageren op ons voornemen om, op grond van het protocol van 5 mei, het werk van mgr. Lefebvre voort te zetten. Maar het antwoord kwam vlugger dan wij verwachtten: op 2 juli 's avonds bracht Radio Vaticaan het bericht dat Johannes Paulus II diezelfde dag het motu proprio "Ecclesia Dei" had uitgevaardigd: daarin bevestigde hij de belofte van 5 mei 1988 aan de priesters en seminaristen die niet mee in het schisma wilden gaan."[2]

Na overleg met het Vaticaan werd op 18 juli van hetzelfde jaar de Priesterbroederschap Sint-Pieter (FSSP) opgericht. Op 18 en 19 juli vergaderde in het Zwitserse Hauterive, nabij Fribourg, het eerste generaal kapittel van de nieuwe broederschap. Twaalf priesters en dertien seminaristen namen eraan deel. Z.E.H. (=Zijne Eerwaarde Heer) Josef Bisig uit Zwitserland, de voormalige rector van het Herz-Jesu Seminar (FSSPX) in Zaitzkofen, werd de eerste generaal-overste.

Door de priesters worden de liturgische boeken gebruikt die in het jaar 1962 geldig en in gebruik waren, dat wil zeggen: Missale, Rituale, Pontificale en Brevarium romanum.[5] Zij dragen dus de Heilige Mis op in de buitengewone vorm van de Romeinse ritus (de zogenaamde Tridentijnse ritus, oude Latijnse ritus of oude mis). Tot 14 september 2007, datum waarop het motu proprio Summorum Pontificum van kracht werd, werd de Tridentijnse Heilige Mis opgedragen bij wijze van indult, met toestemming van de lokale bisschoppen en dispensatie van het Vaticaan (=Indultmis).

Op 29 juni 2003 werden de constituties van de broederschap door de Heilige Stoel goedgekeurd.

In maart 2008 kreeg de Petrusbroederschap toestemming om een personele parochie op te richten in Rome.[6]

• Josef Bisig: 1988-2000
• Arnaud Devillers: 2000-2006
• John Berg: 2006-2018
• P. Andrzej Komorowski: sinds 9 juli 2018

Z.E.H. Josef Bisig, de voormalige rector van het Herz-Jesu Seminar (FSSPX) in Zaitzkofen, werd door Rome tot eerste generaal-overste benoemd. Na twee termijnen werd in 2000 door hen een nieuwe generaal-overste, Zeereerwaarde Heer Arnaud Devillers uit Frankrijk, aangesteld. Men had bezwaar tegen nog een derde termijn van zes jaar voor pater Bisig. Op 7 juli 2006 werd deze dan ook opgevolgd door de Amerikaan Zeereerwaarde Heer Dr. John Berg FSSP, die tijdens het generaal kapittel tot nieuwe overste verkozen was. Op 9 juli 2018 werd Berg op zijn beurt afgelost door de Pool P. Andrzej Komorowski.

De FSSP is anno 2008 aanwezig in 102 bisdommen, verspreid over 17 landen en 4 continenten. Ze telt 208 priesters, 11 diakens en 128 seminaristen, van 26 verschillende nationaliteiten en met een gemiddelde leeftijd van 37 jaar.

De FSSP heeft seminaries in Wigratzbad (bisdom Augsburg, Duitsland) en Denton (Nebraska, Verenigde Staten) en hun priesters zijn werkzaam in onder meer Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, België, Nederland, Italië, de Verenigde Staten (sinds 1992), Australië, Canada (sinds 1995), Groot-Brittannië, Nigeria, Benin, Polen, Hongarije en India.

In Nederland zijn er twee vaste miscentra: Amsterdam (de Sint-Agneskerk in Oud-Zuid) en Vlissingen. In België worden anno 2020 miscentra in Brussel, Namen en Brugge geheel door de FSSP verzorgd.

• De Priesterbroederschap van Sint-Pieter
• Motu proprio "Ecclesia Dei" van 1988
• Pauselijke commissie "Ecclesia Dei"
• Dossier over de FSSP op de site van Ecclesia Dei Delft