Email (glazuur)

Een emaillelaag heeft verschillende bruikbare eigenschappen: email is zeer glad (hygiënisch), het is erg hard, onbrandbaar en duurzaam, het is zeer goed bestand tegen inwerking van chemische stoffen en tegen verkleuring door uv-straling (hoge kleurvastheid). Metaal wordt door de emaillelaag tegen corrosie beschermd. Bij aardewerk wordt de oppervlakte dichter en minder waterdoorlatend, terwijl het ook krasbestendiger wordt. Door toevoeging van gekleurde oxiden wordt de emaillelaag ook decoratief.

Metalen die kunnen worden geëmailleerd zijn koper, aluminium, roestvrij en gewoon staal, gietijzer, goud en zilver. Omdat een emaillelaag minder buigzaam is dan het metaal waarop het is aangebracht, kan het bij onvoorzichtige behandeling barsten en kunnen er zelfs stukken afspringen. Bij moderne toepassingen van email komt dit nauwelijks meer voor doordat de emaillelaag met zeer gelijkmatige dikte wordt aangebracht en email wordt gebruikt met een uitzettingscoëfficiënt die past bij het gebruikte metaal.

In het Oude Egypte werd email toegepast bij aardewerk en bij gouden, bronzen en stenen voorwerpen. Door de Kelten werd email gebruikt in de vervaardiging van sieraden, vaak in bonte kleuren. Aanvankelijk gebruikte men enkel rood, maar vanaf de 1e eeuw v.Chr. ook al blauw en geel. In het Romeinse Rijk werd email gebruikt om glazen voorwerpen te versieren. Een bijzondere emailleringstechniek is email cloisonné waarbij vlakken in email omlijst worden met metalen randen; met deze techniek kan men bijzondere figuren maken. In de romaanse kunst werden reliekschrijnen vaak voorzien van deze vorm van emaillering. Belangrijke centra van emaillekunst in de middeleeuwen waren de Franse stad Limoges en het prinsbisdom Luik en omgeving (Maaslandse kunst).

Rond 1850 werd in Oostenrijk en Duitsland voor het eerst email toegepast op plaatstaal. Vanaf omstreeks 1920 ontstond de emaille-industrie. Ook in Nederland gingen verschillende fabrieken email produceren. Voor het aanbrengen van de glazuurlaag wordt een mengsel van kwarts, kaolien, borax en veldspaat in een oven gesmolten en op het te emailleren voorwerp gebrand.

Grijs gewolkt, gebruiksvoorwerpen uit de DRU fabriek in Ulft

Vanouds worden metalen buitenkanten van wasmachines, afwasmachines, wasdrogers, kooktoestellen, koelkasten en dergelijke geëmailleerd. Hier wordt overwegend wit email gebruikt. Bij het petroleumstel en bij pannen werden ook andere kleuren toegepast, zoals reseda groen, donkergroen, petrolblauw, zwart, rood, oranje gevlamd, mintgroen, creme en grijsgewolkt. Een aantal van deze uitvoeringen is echter verouderd. Voorbeelden van emaille keukenartikelen zijn: zand-zeep-sodastel, melkkoker, koffie- en theepotten, pannen, voorraadbussen, broodtrommels, lepelrek, nestschalen, vergiet, petroleumstel, zeepbakje, maatbeker, blaker, lampetkan, fluitketel, emmers en nog veel meer.

Ook worden metalen buitenreclame en bewegwijzeringsborden vaak geëmailleerd vanwege de kras- en roestbestendigheid van email en omdat het tot 50 jaar kleurvast kan zijn.

Bij het brouwen van sake ging men over van houten tonnen naar geëmailleerde tanks omdat dit niet alleen hygiënischer was, maar er ook voor zorgde dat er minder sake verloren ging.

In de elektronica en de elektrotechniek wordt email zeer vaak toegepast om koperdraad van een elektrisch isolerende laag te voorzien. Dit wikkeldraad wordt met name gebruikt om er spoelen van te wikkelen. Bij oververhitting van de spoel kan het email verbranden, waardoor kortsluiting kan ontstaan.

De oorlogsfilm Schindler's List speelt zich deels af in de fabriek van Oscar Schindler, de Deutsche Emailwarenfabrik (DEF), waar geëmailleerde potten en pannen werden geproduceerd tijdens de Tweede Wereldoorlog.

• 
  Bronzen schaal (Keltisch, 2e eeuw na Chr.)
• 
  Emaille champlevé (Maaslands, 12e eeuw))
• 
  Reliekschrijn (Limoges, 13e eeuw))
• 
  Reclamebord (20e eeuw)
• 
  Reclamebord

Zie de categorie Enamel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.