Dikobaltoctacarbonyl

Dikobaltoctacarbonyl kan worden bereid uit een reactie van kobalt(II)-zouten en koolstofmonoxide onder hoge druk. De reactie gaat meestal door in aanwezigheid van een cyanide, die min of meer dienstdoet als katalysator.

In een hexaan-oplossing bestaat de stof als 2 isomeren, die snel in elkaar kunnen overgaan:

Isomeren van dikobaltoctacarbonyl.

De minst stabiele structuur is die waarin een enkele Co-Co-verbinding aanwezig is (links). De andere structuur is dominanter en heeft 2 zogenaamde brugverbindingen (Co-CO-binding). Het overgaan van de ene in de andere structuur gaat meestal van de minst naar de meest stabiele structuur (lange pijl naar rechts). De afstand tussen de kobaltatomen bedraagt bij beide structuren 2,52 ångström, de afstanden tussen de Co-CO (gewone binding) en de Co-CO-binding (brugbinding) bedragen respectievelijke 1,80 en 1,90 ångström.[1]

De stof ontleedt bij verwarming of onder invloed van lucht, met vorming van giftige dampen van koolstofmonoxide en kobalt. Ze reageert met oxiderende stoffen, waardoor kans op brand ontstaat.

De stof is irriterend voor de ogen en de huid, en sterk irriterend voor de luchtwegen. Inademing van kan longoedeem veroorzaken.

•  International Chemical Safety Card van Dikobaltoctacarbonyl
• (en) MSDS van dikobaltoctacarbonyl