De soldaat en het lachende meisje

Vermeer schilderde een gezellig tafereel: een soldaat en een meisje zitten aan een tafeltje. De soldaat is enkel van achteraan te zien. Het meisje lacht hem toe. Aan de achterwand hangt een kaart, die zeer gedetailleerd uitgewerkt is. Links staat een raam open.

Vermeer speelt in het werk met licht: de soldaat is weinig belicht, terwijl het meisje in het licht baadt. Ook lijkt het alsof het meisje, in vergelijking met de soldaat, overdreven klein werd afgebeeld.

Vermeer had enkele vaak terugkerende kenmerken binnen zijn werken. Ook de soldaat en het lachend meisje heeft van die typische kenmerken. Enkele voorbeelden:

1. Dit werk werd geschilderd met olieverf op doek. Tijdens heel zijn carrière zou Vermeer slechts 2 maal van deze techniek afwijken: bij Meisje met de rode hoed en Meisje met de fluit schilderde hij op hout.
2. Het licht valt aan de linkerkant van het schilderij binnen. Dit is onder andere ook het geval bij Het melkmeisje, De muziekles, De geograaf, enz.
3. Het gaat zeer vaak om huiselijke taferelen: Vermeer vond dat er niet uitsluitend religieuze thema’s moesten behandeld worden binnen de kunst, ook eigentijdse onderwerpen moesten afgebeeld worden.

• http://vermeerblog.blogspot.com/2011/01/de-soldaat-en-het-lachende-meisje-1658.html