David Zabriskie

De in Salt Lake City geboren Zabriskie werd prof in 1999 bij 7UP/Colorado Cyclist. Nadat hij daar in enkele beloftenwedstrijden zijn talent voor tijdrijden had getoond, kreeg hij in 2001 een contract bij US Postal. In 2004 won Zabriskie namens die werkgever een etappe in de Ronde van Spanje; deze etappe was echter geen tijdrit, maar een rit in lijn, die hij won na een lange solo. Dat jaar werd hij ook vijfde op het wereldkampioenschap tijdrijden.

In 2005 rijdt Zabriskie bij Team CSC, en won in de Ronde van Italië de tijdrit. In de Ronde van Frankrijk van dat jaar wint hij de openingstijdrit en mag de gele trui aantrekken. In Noirmoutier reed 'the DZ' bovendien de snelste tijdrit uit de tourgeschiedenis. De gele trui moest hij na de vierde rit weer afgeven aan zijn voormalige kopman Lance Armstrong. Tijdens deze etappe, de ploegentijdrit, viel Zabriskie twee kilometer voor het einde, waardoor hij kostbare seconden verloor en uiteindelijk vijf dagen later zou opgeven.

In 2006 won Zabriskie zowel de proloog als de tijdrit in de Dauphiné Libéré. Op het WK tijdrijden van datzelfde jaar werd Zabriskie tweede, achter zijn ongenaakbare ploegmaat Fabian Cancellara.

Op 5 juli 2012 meldde het Nederlandse dagblad De Telegraaf dat vijf voormalige ploeggenoten van Lance Armstrong tegen hem wilden getuigen, waarbij de vier nog actieve wielrenners in ruil voor belastende verklaringen, waarbij zij ook hun eigen dopinggebruik zouden toegeven, de Ronde van Frankrijk 2012 zouden mogen uitrijden en pas later voor zes maanden geschorst zouden worden.[1] De vijf voormalige ploeggenoten zouden naast Zabriskie George Hincapie, Levi Leipheimer, Christian Vandevelde en de inmiddels gestopte Jonathan Vaughters zijn. Armstrong reageerde furieus via Twitter door te stellen dat er sprake was van 'een partijdige vervolging die de geur heeft van een vendetta'.[2]

• Officiële website
• Missingsaddle podcast

Zie de categorie David Zabriskie van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.